Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Het oude Palestina. Het huidige Israël ligt in het oude Palestina dat deel uitmaakte van het grotere rijk Kanaän dat er al was omstreeks het jaar 2000 voor Christus. Daarvoor waren er ook al nederzettingen in het gebied, zoals Jericho waar al in 8000 voor Christus de eerste nederzettingen waren.
In 1922 werd door de Volkenbond officieel het mandaat over Palestina aan de Britten gegeven waarbij een groot gebied ten oosten van de Jordaan was inbegrepen. In 1946 werd dit oostelijke deel onder de naam Transjordanië een onafhankelijke Arabische staat.
Palestina heette eerst geen Israël
Daar, in het Midden-Oosten, lagen de wortels van het Jodendom. De meerderheid van de Joden was er lang geleden door de Romeinen verdreven. Toch was er altijd een kleine groep blijven wonen: een deel van de Palestijnen was Joods.
De naam Israël betekent "Strijder met God" en is ontleend aan de Hebreeuwse bijbel. Deze naam wordt vermeld in Genesis 32, waarin Jacob de naam Israël krijgt na een worsteling bij de rivier de Jabbok; vanaf hoofdstuk 34 wordt die naam gebruikt om de nakomelingen van Jakob, Israëlieten, mee aan te duiden.
Zoals zoveel Semitische namen vertegenwoordigt de naam een zinnetje, waarvan het eerste lid een werkwoord is en het tweede het woord el 'God'. In de naam Israël is el (dus God) eigenlijk onderwerp, de betekenis is dus ongeveer 'God heerst'. Israël in Nederland sinds de 18e eeuw aangetroffen.
In de Arabische wereld is Israël alleen erkend door Egypte, Jordanië en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO). Sinds de oprichting van de Arabische Liga in 1945 wordt Israël door andere Arabische landen geboycot.
Palestina was op dat moment deel van het enorme Ottomaanse rijk. In 1917, aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, verdreven de Britten de Turken uit Palestina, dat zij vervolgens tot eind 1947 onder een mandaat van de Volkenbond (later Verenigde Naties) zouden besturen.
In 2015 werd Hamas door onder meer de Europese Unie, Verenigde Staten, Japan, Jordanië, Australië, Canada en Israël beschouwd als een terroristische organisatie. Ook al is Hamas een radicale soennitische organisatie, in vele opzichten (militair, informatie, logistiek) wordt steun verleend door het sjiitische Iran.
De Palestijnse gebieden (de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem) zijn officieel erkend door ruim 130 landen waaronder enkele EU-lidstaten en is een waarnemersstaat niet-lid van de Verenigde Naties. Palestina wordt door enkele landen niet erkend waaronder Israël, Myanmar, Panama en Armenië.
Het Israëlisch-Palestijns conflict is de strijd om de soevereiniteit over het historisch Palestina sinds de opkomst van het zionisme in het begin van de twintigste eeuw. Sinds de stichting van de staat Israël in dit gebied heeft deze strijd zich ontwikkeld tot een conflict tussen deze staat en de Palestijnen.
In totaal zijn zo'n één miljoen Joden uit Arabische landen naar Israël gegaan vanaf 1948. Soms dwongen overheden hen om het land te verlaten (zoals in Irak), in andere gevallen vertrokken zij omdat geweld vanuit de bevolking vreesden en niet voldoende bescherming kregen van de overheid (zoals in Marokko).
Op 14 mei 1948 roept David Ben-Goerion de onafhankelijkheid uit van de nieuwe staat Israël. Het land krijgt internationaal veel tegenstand, maar ook veel steun, want het kan een thuishaven zijn voor de vele slachtoffers van de Duitse Jodenvervolging in Europa.
In 1988 ontstond het land Palestina, zo uitgeroepen door de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie. Yasser Arafat werd de president van het land, door zijn invloed bij de PLO en Fatah. Een land is pas echt een land als het land door andere landen word erkend. De VN erkend Palestina als staat.
Bijna tweeduizend jaar leefden ze in de diaspora, daarna keerden ze naar Palestina terug, waar ze in 1948 de staat Israël stichtten. Hij dacht ook dat de Joden zich maar weinig hadden gemengd met hun omgeving.
De Joodse delen van Palestina verenigen zich in de staat Israël, die in 1948 de onafhankelijkheid uitroept. Egypte, Syrië, Libanon en Irak vallen Israël binnen, om de stichting van de Joodse staat tegen te houden. Israël vecht terug en na een jaar is Israel tweemaal zo groot.
Voor moslims is het de plek waar de profeet Mohammed samen met de zielen van alle profeten heeft gebeden en tevens zijn vertrekpunt naar de hemel. Voor joden is Jeruzalem de plaats waar de Tweede Tempel stond, Daarvan is alleen de zogenoemde Klaagmuur nog over.
Google geeft aan dat het politiek neutraal wil blijven over geopolitieke geschillen. Palestina leeft al jaren in conflict met Israël over haar grondgebied, dat ook door Israël geclaimd wordt. Ook niet alle VN-lidstaten (138 van de 193) erkennen Palestina als een onafhankelijke staat.
Op 14 mei 1948, op de dag dat de laatste Britse troepen vertrekken, roepen zij de staat Israël uit. De eerste premier van het kersverse land Israël is Ben Gurion. Toenmalig president Shimon Peres praat bij de viering van het zestigjarig bestaan van de staat Israël over hoe het begon.
Land (van) Israël (Hebreeuws: אֶ֫רֶץ יִשְׂרָאֵל, Eretz Yisrael) is een concept in de joodse traditie ten aanzien van een gebied/land in het oude Kanaän. Dit is gebaseerd op teksten uit de Hebreeuwse Bijbel, vooral die waarin God aan aartsvader Abraham een land voor zijn nakomelingen beloofde, het Beloofde land.
Zionisme betekent het streven naar een onafhankelijke Joodse staat. Het woord is afgeleid van Zion, de naam van een heuvel bij de stad Jeruzalem. Maar lang niet alle Joden wonen in Israël en niet alle inwoners van Israël zijn joods.
40 jaar Camp David Akkoorden: Egypte sloot als eerste Arabische land vrede met Israël. Op 17 september 1978 sloten de Egyptische president Anwar Sadat en de Israëlische premier Menachem Begin de Akkoorden van Camp David.
Hebreeuws van de Thora en Tenach
Eeuwenlang meende men in Europa dat alle talen in de wereld op grond van Genesis terug te voeren moesten zijn op het Hebreeuws dat immers rond 3900 voor het begin van de christelijke jaartelling de taal van Adam en Eva en ook van Noach en Mozes was geweest.