Kleinere poliepen (0 tot 2 cm) zijn af te knippen met een lasso of weg te snijden met stroom. Soms brengt de arts met een naald een vochtkussentje onder de poliep om deze veilig te kunnen verwijderen. In principe gaan alle verwijderde poliepen naar de patholoog voor onderzoek.
Het verwijderen van het weefsel is bijna nooit pijnlijk. Wel kunt u pijnlijke krampen voelen van de baarmoeder.
Al tijdens een kijkonderzoek blijkt dat er poliepen in de dikke darm zitten dan worden deze direct verwijderd door middel van een poliepectomie. Bij een poliepectomie wordt door de endoscoop een instrument geschoven. Met dit instrument kan de arts de poliep verwijderen. Het verwijderen van een poliep is pijnloos.
Het inbrengen van de endoscoop ervaren veel mensen als vervelend. Als u last hebt van aambeien of kloofjes rond de anus, kan dit extra pijnlijk zijn. Het opschuiven van de endoscoop door de dikke darm kan vooral bij de bochten pijnlijk zijn. Door het onderzoek kunnen ook buikkrampen ontstaan.
Poliepen kunnen variëren in grootte en in vorm: van een speldenknop tot een poliep van enkele centimeters groot. Darmpoliepen kunnen zowel alleen als in groepen voorkomen. Een darmpoliep is in principe een goedaardig gezwel, maar kan zo groot worden dat de darm er door geblokkeerd raakt.
De operatie duurt ongeveer één tot anderhalf uur. Via de neusgaten kan de KNO-arts het zeefbeencomplex openen, waarna de KNO-arts de poliepen 'met wortel en al' kan verwijderen. De KNO-arts kan gedurende de gehele operatie met een kijkertje (endoscoop), onder verschillende hoeken, in de neus en in de bijholten kijken.
Erfelijke aanleg, voeding en leefstijl kunnen een rol spelen. De meeste poliepen in de darm zijn goedaardig. Soms groeit een poliep in 10 tot 15 jaar tijd uit tot een kwaadaardig gezwel (een darmtumor). Dit gebeurt bij 1 op de 20 darmpoliepen.
De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.
Bij jonge kinderen wordt een coloscopie meestal niet met een roesje maar onder narcose uitgevoerd. Bij volwassenen gebeurt dit alleen in zeer zeldzame gevallen.
Hoewel een coloscopie een lichte ingreep is, is het wel belangrijk om voldoende te rusten zodat je kunt herstellen. Zeker als je een roesje hebt gehad. Je mag pas naar huis – onder begeleiding - als deze is uitgewerkt. Dat is meestal ongeveer één tot twee uur na de coloscopie.
Klachten en symptomen bij dikke darm poliepen. Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
De uitslag van het kijkonderzoek van de darm (coloscopie)
Als er weefsel of een poliep is weggehaald bij het kijkonderzoek, dan wordt dit onderzocht in een laboratorium. Dat duurt meestal een week. U krijgt een nieuwe afspraak om de uitslag te bespreken. Zijn het 'goede' poliepen, dan zijn extra controles niet nodig.
Logopedie kan helpen om de stem beter te gebruiken en soms is een operatie nodig. Neuspoliepen genezen niet vanzelf, maar die kan men laten zitten. Andere poliepen kan men beter uit voorzorg weghalen.
Bloedverlies. Na de meeste hysteroscopische operaties is er enige tijd vaginaal bloedverlies. Hoe lang dat duurt is moeilijk te voorspellen: het kan variëren van enkele dagen bij de kleinere ingrepen tot enkele weken bij de grotere ingrepen.
Bij sommige patiënten blijven neuspoliepen iedere keer weer terugkomen, ondanks de behandeling met medicijnen of een operatieve verwijdering. Dit is na een poliepextractie vaker het geval dan na een (endoscopische) neusbijholteoperatie.
Wat zijn neuspoliepen? Neuspoliepen zijn goedaardige zwellingen van het neusslijmvlies, die meestal ontstaan in de zeefbeenholten (één van de vier neusbijholten). De zeefbeenholten zit tussen neus en ogen.
Als u een roesje heeft gehad, duurt het nog enige tijd voordat de medicijnen zijn uitgewerkt. Daarom blijft u na het onderzoek nog 1 tot 2 uur uur in uw bed op de uitslaapkamer totdat u weer goed wakker bent. Gedurende deze tijd worden uw hartslag en zuurstofgehalte bewaakt.
Wat mag u wel eten
Kaas, gekookt ei, hagelslag, chocopasta, honing, stroop en jam zonder pitjes. Zacht, rijp fruit of fruitconserven zonder pitjes, vezels of schil. Appelmoes, vruchtenmoes en banaan. Soep met stukjes vlees, vermicelli en/of soepballetjes (maar zonder groenten).
Doorverwezen door de huisarts
U kunt de eerste tijd na het onderzoek wat last hebben van buikpijn en winderigheid, als gevolg van de ingeblazen lucht (CO2). Na het onderzoek mag u alles weer eten en drinken. Het kan nog een paar dagen duren voordat de ontlasting weer normaal op gang is.
Als een poliep groter wordt dan 1 cm gaat het risico dat die later ontaardt geleidelijk toenemen. Gelukkig is het slechts een minderheid die uiteindelijk evolueert naar een groter kwaadaardig gezwel. Dit kan dan tot 4 à 6 cm groot worden zodat de darm daardoor ook vernauwd of geblokkeerd geraakt.
We onderscheiden in de dikke darm twee soorten poliepen: de hyperplastische poliepen, die zelden aanleiding geven tot kwaadaardigheid, en de adenomateuze poliepen, die wel kwaadaardig kunnen worden en evolueren naar kanker (carcinoom): adenoom-carcinoom sequentie.
Klachten die kunnen voorkomen, zijn: bloed bij de ontlasting; een verandering van het ontlastingpatroon; buikpijn.
Blijf goed letten op het veranderen van uw stem en zorg goed voor uw stem. Als u een vermoeid gevoel in de keel krijgt of de kwaliteit van uw stem wordt slechter, neem dan weer rust. Neem zeven dagen volledige stemrust. Dit houdt in: helemaal niet spreken, ook niet fluisteren.
Bijnierschorshormonen in een neusspray
Bijnierschorshormonen, ofwel corticosteroïden, in een neusspray remmen de ontsteking van het neusslijmvlies. Hierdoor zal de irritatie van het neusslijmvlies afnemen, waardoor de groei van de poliepen wordt geremd en de klachten afnemen.
Wat zijn amandelen en poliepen? De amandelen of ook keelamandelen vinden we op de overgang van de mond- naar de keelholte. De poliepen, ook neusamandelen genoemd, vinden we achteraan in de neus, daar waar de neusholten overgaan in de keelholte, achter het gehemelte.