moeilijker kunnen ademen. Een abces in het hoofd-halsgebied is een potentieel gevaarlijke aandoening. Abcessen kunnen zich snel uitbreiden vanuit de mondholte naar de hals, waar de ademhaling dan in het gedrang kan komen. Patiënten met een verdenking op een abces zien we daarom altijd nog dezelfde dag.
De groeiende zwelling leidt tot druk onder de huid en verdere ontsteking van omliggend weefsel. De druk en ontsteking veroorzaken pijn. Er zijn ook chronische ontstekingsziekten die abcessen kunnen veroorzaken, waaronder de ziekte van Crohn.
Behandelingen voor een tandabces
De behandeling bestaat onder andere uit het laten leeglopen van het abces als het niet gescheurd is. Je tandarts kan ook adviseren om vrij verkrijgbare pijnstillers te nemen, je mond te spoelen met warm zout water en een antibioticum te nemen.
Een abces zal niet vanzelf genezen en als het niet wordt behandeld, kan de infectie zich verspreiden naar het kaakbot en naar andere delen van het hoofd en de nek.
Orale antibiotica kunnen de bacteriën doden die de infectie veroorzaken en voorkomen dat de infectie zich uitbreidt of het gebied opnieuw infecteert. Dit kan ook de zwelling en pijn in het gebied verminderen. Antibiotica zijn echter geen vervanging voor tandheelkundige ingrepen en ze zullen het abces niet genezen.
Na 2 à 3 dagen kunnen het abces en de pijn verdwijnen, maar kans op recidief is zeer groot. Men moet achteraf toch nog een wortelkanaalbehandeling laten uitvoeren of de tand laten trekken omdat de primaire oorzaak, de bacteriën in de wortelkanalen, hierdoor niet verholpen wordt. Een chronisch abces is niet spoedeisend.
Eerst krijgt u een verdoving. Erna maakt de chirurg een snee in de zwelling en wordt de pus uit het abces gehaald. Pas tijdens de operatie kan de chirurg het abces goed bekijken en zien hoe diep het precies zit. De operatiewond wordt open gelaten (niet gehecht) om nog wat langer pus uit de wond af te voeren.
Voordat abcesvorming van een ontstekingsproces kan optreden, zijn antibiotica belangrijk. De abces zelf kan niet genezen voordat de etter of pus een uitweg heeft gevonden. Meestal kan de doorbraak versneld worden door aanprikken (punctie) of insnijden (incisie).
Hoe is een abces te herkennen? Een abces wordt over het algemeen vrij snel gesignaleerd. Je merkt het vooral aan de pijn bij het kauwen of als je duwt op de aangetaste tand. De wang en de lymfeklieren in de hals kunnen bij een dergelijke ontsteking sterk opzwellen.
Een abces is een met pus gevulde holte en kan overal in het lichaam voorkomen. Een abces bestaat uit dood weefsel, bacteriën en witte bloedcellen. Plekken waar abcessen het meest voorkomen zijn rond de anus, onder de oksels, rond de lies, op de wervelkolom of in de keel.
De chirurg maakt een ruime snee op de plaats van het abces zodat de pus eruit kan. Zo nodig plaatst de chirurg ook een drain (dun slangetje) voor de afvoer van pus. (Deze drain kan er de volgende dag weer uit.) De ingreep duurt ongeveer 30 Page 7 7 minuten.
Abcessen zijn vrijwel altijd het gevolg van een bacteriële infectie. De bacteriën scheiden gif af en veroorzaken het afsterven van cellen ter plaatse. De ontstekingsreactie trekt afweercellen aan, die voor een deel ook weer uit elkaar barsten. Hierdoor ontstaat een holte in het weefsel, gevuld met etter.
De bacterie kan dieper in het lichaam komen en verschillende ziektebeelden veroorzaken, zoals bloedvergiftiging, endocarditis (ontsteking aan de hartkleppen), abcessen, botontsteking, gewrichtsontsteking en longontsteking. Sommige Staphylococcus aureus-bacteriën kunnen giftige stoffen (toxinen) aanmaken.
Bij diepe huidinfecties zijn meestal orale antibiotica geïndiceerd of is operatief ingrijpen noodzakelijk. Bij orale antimicrobiële behandeling heeft een smalspectrum-penicilline de voorkeur. Macroliden en clindamycine zijn alternatieven wanneer bijvoorbeeld penicillinen niet worden verdragen.
De etter is in eerste instantie wat meer verspreid door het geïnfecteerde weefsel maar hoopt zich later op in een of meer centrale holtes. Wanneer het abces rijp is, kan het spontaan openbarsten waardoor deze stinkende etter vrijkomt.
De ziekenzorg in de VS gaat aan veel armen voorbij: een 12-jarige jongen overleed aan een tandinfectie. Op 11 januari van dit jaar kwam de 12-jarige Deamonte Driver uit het plaatsje Largo in de staat Maryland thuis uit school met kiespijn.
In het begin is het een harde knobbel. Eens er etter gevormd is, wordt het zacht, en verschijnt er centraal een geel of groen kopje. Dat kan spontaan openbreken.
Neem contact op met uw huisarts bij één of meer tekenen van een infectie: als er troebel witgeel vocht (pus) uit de wond komt; als de wondranden roder, dikker en warm worden of meer pijn doen; als u zich ziek voelt of koorts krijgt.
Abcesholtes kunnen met elkaar in verbinding staan via gangen. Abcessen kunnen steeds opnieuw terugkomen op dezelfde plaats. In de ergste gevallen is acne inversa een zeer invaliderende ziekte, vanwege de pijn en de continue uitvloed van talg, vocht en pus uit de ontstoken klieren.
Het doel van een ontsteking is het herstellen van schade aan het lichaam. Een ontsteking is vaak het gevolg van een infectie. Een verhoogde doorbloeding maakt de huid op de plaats van de ontsteking rood en warm. Daarbij worden witte bloedlichaampjes naar die plek gestuurd om ziekteverwekkers 'aan te vallen.
Ibuprofen, paracetamol of andere pijnstillers zijn uw 'beste' wapens in de strijd tegen de pijn veroorzaakt door een tandabces.
Een abcesdrain is een slangetje in een abces (geïnfecteerde vochtophoping) om abnormaal vocht of viezigheid uit de holte te laten lopen. Over deze drain kan ook gespoeld worden, om de abcesholte schoon te krijgen.
Een abces is een holte gevuld met etter. In 30 tot 40% van de gevallen vormt er zich ook een fistel. Een fistel is een gangetje tussen de etter en de darm of de huid rond de aars. Abcessen ontstaan doorgaans vanuit een wondje in de endeldarm.
Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid. Een rode streep op de huid van armen of benen is geen symptoom van bloedvergiftiging. Dit gebeurt bij een bacteriële lymfevatontsteking.