Een oogspoeling bestaat uit een knijpfles met een verlengstuk eraan. Het uiteinde past precies om het oog. Dit gedeelte wordt op het oog gezet terwijl het hoofd licht achterover gebogen wordt. Het oog wordt open gehouden terwijl de vloeistof in het oog wordt gespoten.
Zorg ervoor dat de loop richting de oogdouche altijd vrij is. Een oogdouche wordt over het algemeen (gelukkig) vrijwel nooit gebruikt. Voorkom daarom dat er zich bacteriën of andere ziektekiemen in het stilstaande water in de waterleiding vormen. Controleer ook regelmatig of de oogdouche nog goed werkt.
Oogdouches zijn wettelijk verplicht in ruimtes waarin gewerkt wordt met licht ontvlambare stoffen, stoffen waarbij sprake is van ontploffingsgevaar en giftige/gevaarlijke stoffen. Je gebruikt een oogdouche wanneer de ogen zijn blootgesteld aan deze stoffen.
Haal slijm en pus regelmatig weg met een wattenstaafje of wattenschijfje met kraanwater (ongekookt). Bij veel slijm of pus kunt u ook een schoon nat washandje gebruiken. Strijk van de buitenste naar de binnenste ooghoek (richting de neus). Draag een zonnebril, vooral bij veel licht.
Oogdouche pH neutraal Plum
De oogspoelfles wordt op het oog geplaatst en is voorzien van een ergonomische oogschelp die ervoor zorgt dat het oog geopend blijft tijdens het spoelen. Door in de fles te knijpen wordt het oog met een zachte straal schoongespoeld en kan de schadelijke stof worden geneutraliseerd.
Plaats de nood- en oogdouche binnen 10 seconden of maximaal 30 meter lopen van de risicozone, bij sterke zuren en bijtende stoffen maximaal 3 meter van de risicozone. Nooddouche en oogdouche moeten voorzien zijn van correcte, goed zichtbare signalisatie en met markering van een universeel herkenningsbord.
De ANSI Z 358.1-2014 van het American National Standards Institute (ANSI) geeft aan dat nooddouches binnen tien seconden bereikbaar moeten zijn en bij oogdouches per minuut 11,4 liter en bij nooddouches 75,7 liter water af moeten geven.
Het spoelen van het oog kan onaangenaam of eng zijn, maar het kan het oog niet beschadigen. Hoe moet je je oog spoelen? Spoel met lauwwarm of koud water wanneer je geen oogdouche heeft, maar het is beter om een speciale oogdouche te gebruiken (zoals op de afbeelding).
Een oogdouche is een systeem voor oogspoeling waarbij gevaarlijke chemicaliën en stoffen of splinters effectief uit het oog kunnen worden gespoeld. Hiermee kan (ernstiger) letsel voorkomen worden.
In het kort
Bel de huisarts of huisartsenpost: als het vuiltje op het zwarte rondje of gekleurde deel van uw oog zit. als het niet lukt het vuiltje op het oogwit weg te halen. als u slechter ziet of opeens niet tegen licht kunt.
Oogontstekingen komen veel voor. Vaak zijn beide ogen tegelijk ontstoken. In de meeste gevallen gaat het om milde klachten, zoals roodheid, zwelling, jeuk, tranende ogen en een onprettig gevoel in het oog. Deze klachten gaan meestal na een paar dagen vanzelf over.
Spreid de oogleden. Verwijder alleen vuiltjes die zich op het witte deel van het oog bevinden. Veeg het vuiltje met het puntje van een schoon gaasje naar de binnenste ooghoek (aan de neuszijde). Neem contact op met een (oog)arts als het niet lukt om het vuiltje te verwijderen.
Een roodgezwollen, ontstoken oog kan er al gauw heftig uitzien, maar vaak is het niet zo ernstig als het lijkt. Het wordt veroorzaakt door een verkoudheidsvirus of bacterie en geneest meestal vanzelf - binnen één tot twee weken.
Bij herhaaldelijk optreden van oogontstekingen of heel ernstige oogontstekingen is het vaak nodig om bloedonderzoek te verrichten, een longfoto te maken en eventueel zelfs een beetje vocht uit het oog te laten onderzoeken.
In beide gevallen hoeft de ontsteking niet ernstig te zijn en trekt het meestal binnen 1 a 2 weken weg. Hygiëne is bij een oogontsteking wel belangrijk, omdat het virus of de bacterie overgedragen kan worden op andere mensen. Een oogontsteking is dus besmettelijk.
U kunt er klachten bij hebben zoals jeuk, slijm of pus, tranen, branderig gevoel en dikke oogleden. Een oogontsteking gaat vaak binnen 1 tot 2 weken vanzelf over, óók als een bacterie de oorzaak is. Antibiotica zijn meestal niet zinvol. Bovendien kunnen ze irritatie in het oog en een allergische reactie geven.
Bacteriële oogontsteking symptomen:
Geelgroene afscheiding (pus) Opgezwollen oogleden. Uw oogleden zitten aan elkaar gekleefd bij het wakker worden. Meestal zijn beide ogen ontstoken.
De meest voorkomende oorzaak is een infectie met een virus of een bacterie. Ook een allergie, het “droge ogen” syndroom of irriterende stoffen in de omgeving kunnen een rood oog veroorzaken. De meest voorkomende oorzaak van een rood oog is een slijmvliesontsteking (conjunctivitis).
Vermoeide ogen kunnen ontstaan door diverse activiteiten. Enkele van de meest voorkomende zijn te lang werken op de computer, slechte lichtomstandigheden, langdurig autorijden, lezen gedurende lange periodes en andere activiteiten die hoge eisen stellen aan de ogen omdat langere tijd intensief moet worden gefocust.
Heb je eerder last van een drukkend of pijnlijk gevoel achter of rond je ogen, dan is dat vaak uitstraling van pijn op een andere plek. Pijn of een drukgevoel achter of rond de ogen wordt vaak veroorzaakt door hoofdpijn of een bijholteontsteking.
Bij een enucleatie wordt het oog verwijderd maar blijven de oogspieren wel behouden. De operatie wordt onder narcose verricht. Het oog wordt verwijderd en er wordt een implantaat in de oogkas geplaatst waaraan de oogspieren weer worden vastgehecht.
Jaarlijks loopt 1 op de 4.000 lensdragers een ooginfectie op. In een enkel geval gaat het om een infectie door de parasiet acanthamoeba, die gewoon in ons kraanwater zit. Bij een kleine beschadigingen van het hoornvlies is er een kans dat de bacterie het oog binnendringt.
In de hoek van je oog, bij je neus, zit de traanbuis met daaronder het traanzakje. Door op deze plek te drukken kun je je oog (of het oog van het slachtoffer) laten tranen. Hierdoor kan het vuiltje wegspoelen met de tranen mee.