Escargots (letterlijk: slakken) is een Frans voorgerecht, waarbij gekookte slakken op traditionele wijze worden geserveerd in de schelp, gebakken in de oven met knoflookboter. Soms gaat er nog wat (brioche)broodkruim overheen. Escargots à la bourguignonne heet het gerecht voluit.
Zet ze in een bakje met papier, vanaf het moment dat hun uitwerpselen wit zijn, zijn hun darmen leeg. Verwijder de ingewanden, zodat je enkel het spierweefsel overhoudt. En altijd bakken of koken: eet de slakken zeker niet rauw op."
Van nature heeft de slak een vrij neutrale 'aardse' smaak. Deze smaak is het beste te vergelijken met de smaak van een paddenstoel. Niet met de smaak van een witte, steriel gekweekte champignon, maar de vergelijking met een mooie, langzaam gegroeide bospaddenstoel is zeker op zijn plaats.
Naaktslakken kun je ook eten, maar ze schijnen erg vies te zijn. En je moet slakken zeker nooit rauw eten, er kunnen levensgevaarlijke parasieten in zitten. Uit de oven of de pan, met bijvoorbeeld boter en kruiden (hier een smakelijk recept), zijn ze ook een stuk lekkerder.
Slakken hebben net zoals wij een mond. Voorop die mond hebben ze een soort flapjes, waarmee ze kunnen ruiken en hun voedsel selecteren. Daarnaast hebben ze kleine extra tasters iets boven de mond waarmee ze kunnen proeven en voelen en boven op hun kop zitten de ogen op weer een ander paar tasters.
Bepaalde minder beweeglijke weekdieren, zoals schelpdieren, hebben minder goed ontwikkelde hersenen. Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren.
Escargots bevatten hoofdzakelijk eiwit en nauwelijks vet. Slakkenvlees is zeer gezond en voedzaam te noemen, het bevat vele essentiële aminozuren en is licht verteerbaar. Ook is het rijk aan mineralen zoals magnesium, koper en jodium.
Zelf maken: slakkenval met bier
Een goede slakkenval maak je zelf door een (jam)potje of kommetje met bier te plaatsen: de slakken kruipen erin en verdrinken.
In de uitwerpselen van ratten zitten larven van de longworm, die vervolgens worden opgegeten door (naakt)slakken. Het aanraken van slakken wordt daarom ten strengste afgeraden door de artsen.
Agaatslakken eten met name plantaardig. Erg kieskeurig zijn ze niet, want er zijn honderden plantensoorten waar de slak van eet. Soms helpen ze bij het opruimen van kadavers en eten ook andere slakken. Dus volledig vegetarisch zijn ze niet.
Slakken vormen tussengastheren voor parasieten. Een slak kan meerdere larven van een Franse hartworm of vossenlongworm met zich meedragen. Een hond die een slak eet, kan zo besmet raken.
Slakken zijn echte opruimers.Naast onze planten eten ze ook dode bladeren en dode dieren. Zo smullen ze van een dode regenworm of een andere slak die zijn laatste adem heeft uitgeblazen. En zoals eerder gezegd vormen naaktslakken een lekker hapje voor veel andere dieren.
Bereiden van slakken
Voor de bereiding zet je een pan met ruim kokend water op. Je gooit de slakken in het kokende water. Het kokende water doodt de slakken onmiddellijk, ze zijn zelfs niet wakker geworden. Na een paar minuutjes giet je slakken af.
Uit archeologische opgravingen is gebleken dat de slak al in de prehistorie als voedsel diende voor de mens. Het was toen een eenvoudige en rijke bron van proteïnen en vitaminen die verorberd werd na op het vuur gegrild te zijn. In het Oude Rome werden escargots gezien als voedsel voor de elite.
Escargots en slakken: fopperij
Hij is mals, zacht en smakelijk, en is levend of als conserve in potten en blikken te koop. Voor niet-kenners is het oppassen geblazen. Die laten zich gemakkelijk foppen door de in Afrika en Azië gekweekte Achantines.
Ze bijten niet, maar raspen gaten. Langs de gemaakt gaten krijgen ook schimmels en bacteriën vrije ingang tot de planten. Wat eten slakken het liefst?
De ontwikkeling tot een volwassen slak duurt twee maanden. Paring geschiedt meestal in het voor- en najaar. Een naaktslak (zoals de grote aardslak) kan twee tot drie jaar oud worden en overwintert. Met onze huidige weersomstandigheden zijn er zelfs exemplaren die 20 cm lang kunnen worden!
De meeste huisjesslakken hebben twee paar tentakels of voelhoorns. Het langste paar draagt de ogen. Slakken zien maar weinig; ze kunnen alleen veranderingen in lichtsterkte waarnemen. De kleine tentakels bevatten heel gevoelige tastzintuigen.
Hoe doden? Echte die-hards knippen ze met een scherpe schaar doormidden (ð¤¢). Krijg jij dat echt niet voor elkaar, dan kun je ze ook verdrinken in bier, suikerwater of flink heet water. Of verzamel ze in een bakje met deksel en zet dat in de vriezer.
Naaktslakken leven 9 tot 12 maanden. Eén slakje kan tot 500 eitjes leggen. Bij vochtig zomerweer en in afwezigheid van natuurlijke vijanden kan dat tot spectaculaire aangroei leiden.
Daarnaast speelt smaak ook nog een rol, net zoals bij de mens. Huisjesslakken vinden egels nog wel lekker, maar naaktslakken staan veel lager op het keuzemenu. Dit komt onder andere door het zeer taaie slijm wat naaktslakken omhult. Op een menu bestaande uit slakken kan een egel dus nooit lang teren.
De slakken die het vaakst op het menu staan, zijn de gewone wijngaardslak, de segrijnslak en de 'Franse' wijngaardslak. De meeste van deze slakken komen voor in Frankrijk en worden daar gevangen. Daarom worden slakken vooral in Frankrijk gegeten.
Appel, banaan, peer, pruimen, mango, meloen, en niet te vergeten aardbeien (liefst alleen uit eigen tuin). En verder, gewoon proberen wat ze lekker vinden. Zorg dat er altijd sepia in het terrarium ligt zodat de slakken dit naar behoefte kunnen nemen.
De slakken die het meest gegeten worden zijn de wijngaardslak of escargot de Bourgogne (Helix pomata) en de segrijnslak of petit gris (Cornu aspersum). Die laatste soort vind je in zo'n beetje elke tuin in Nederland (en de rest van Europa), terwijl de wijngaardslak vooral in Oost-Europa wordt geraapt.