Systemische lupus erythematosus (SLE): Omdat er vele organen bij betrokken kunnen zijn, kan SLE allerlei verschijnselen hebben. De ernst is sterk wisselend. Het kan variëren van vermoeidheidsklachten tot ernstig ziek zijn met gewrichtsklachten en beschadiging van de nieren.
Een vroege diagnose en een doeltreffende behandeling maken dat de meeste patiënten met SLE een normale levensverwachting en een normaal levenspatroon kunnen hebben. SLE komt vooral voor bij vrouwen en begint meestal tussen 20- en 40-jarige leeftijd. Ongeveer 30 op de 100.000 mensen in Nederland heeft SLE.
Sommige mensen met systemische lupus hebben een verhoogd risico op het ontstaan van stolsels in de bloedvaten. Hierdoor kan trombose of een longembolie ontstaan. De kans hierop is vooral aanwezig als je speciale antistoffen in je bloed hebt, de zogenaam- de antifosfolipiden antistoffen.
Systemische lupus erythematodes (SLE) is een auto-immuunziekte met zeer wisselende manifestaties, van relatief mild tot levensbedreigend. De prevalentie van SLE is 1-3 op 10.000 mensen, 80-90% hiervan is vrouw.
Cutane lupus is niet te genezen. Wel kunnen de klachten verminderen bij gebruik van een ontstekingsremmende pijnstiller of reuma-remmend medicijn.
De oorzaak van systemische lupus erythematodes is onbekend. Er zijn erfelijke factoren en omgevingsfactoren: zo komt de ziekte vaker voor binnen dezelfde familie en door het gebruik van bepaalde medicijnen. Daarnaast spelen hormonen een rol. Eén op de duizend mensen krijgt systemische lupus erythematodes.
Van gefrituurd voedsel, sojaproducten en aspartaam zou de ziekte kunnen opvlammen. Van andere voedingsmiddelen wordt juist een gezegd dat ze genezend zijn (bijvoorbeeld: noten, bonen).
Systemische lupus erythematodes (SLE) is een chronische auto-immuunziekte die aan verschillende organen ontstekingen veroorzaakt (vooral de huid, de gewrichten, het bloed, de nieren en het centraal zenuwstelsel). Chronisch betekent dat de aandoening lange tijd kan aanhouden.
Wanneer je niet te veel problemen hebt door eerdere ontstekingen, kun je in de rustige perioden van de ziekte je werk waarschijnlijk zonder problemen doen. In de actieve perioden, zijn er (veel) ontstekingen en zal dat lastiger zijn.
Gewrichtsklachten. Gewrichtsklachten komen vaak voor bij mensen met systemische lupus (SLE). Bij gewrichtsklachten krijg je vaak last van pijn en ontstekingen. Heb je een ontstoken gewricht, dan doet het gewricht pijn, is stijf, dik en warm.
je kunt last krijgen van pijn op de borst of kortademigheid (door een ontstoken hartvlies (pericarditis) of een ontstoken longvlies (pleuritis). je kunt ook huiduitslag krijgen, zoals beschreven bij cutane lupus erythematodes (CLE) of systemische lupus erythematodes (SLE).
Bij SLE ontstaan er spontaan afweerstoffen tegen delen van het eigen lichaam. Deze stoffen noemen we auto-antistoffen. Hierdoor kunnen ontstekingen ontstaan in weefsels, zoals de huid, bindweefsel, gewrichten, de nieren, zenuwen en bloedvaten. SLE is een reumatische bindweefselontstekingsziekte.
In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen van neonatale lupus spontaan na 3 tot 6 maanden, zonder lange termijn gevolgen. Het meest voorkomende symptoom is een huiduitslag die enkele dagen tot weken na de geboorte ontstaat, vooral na blootstelling aan de zon.
SLE wordt gekenmerkt door periodes van weinig tot geen ziekteactiviteit, afgewisseld met periodes van actieve ziekte.Tijdens deze opvlammingen kunnen in principe alle weefsels en organen ontstoken raken. In de meeste gevallen zijn er ontstekingen te vinden in de huid, de gewrichten, de slijmvliezen en de nieren.
Erfelijke aanleg, vrouwelijke hormonen en omgevingsfactoren, zoals roken, lijken betrokken bij het ontstaan van de ziekte. De ziekte begint meestal, als je tussen de 20 en 40 jaar oud bent. Als je een Aziatische of Afrikaanse afkomst hebt, dan heb je meer kans op de ziekte dan mensen met een andere afkomst.
Als alleen de huid is aangedaan wordt het cutane LE genoemd (cutis = huid). Dit wordt verder opgedeeld in verschillende vormen, te weten acute-, subacute- en chronische cutane LE (zie NVDV folder 'CDLE'). Als diverse organen zijn aangedaan wordt het systemische lupus erythematosus (SLE) genoemd.
Beide vormen van lupus erythematodes (LE) zijn nog niet te genezen, maar medicijnen kunnen je klachten wel verminderen. Bij de vorm Drug induced lupus erythematodes (DILE) ontstaan klachten als reactie op het gebruik van bepaalde medicijnen. De klachten verdwijnen bij het stoppen met de medicijnen.
Hoe verloopt lupus erythematodes? Cutane en systemische lupus zijn chronisch en gaan dus niet meer over. De ziektes kunnen wel rustig worden, maar soms ook weer opvlammen. De drug induced variant van lupus verloopt meestal mild en gaat weer over als u stopt met de medicijnen die het veroorzaken.
Het LUMC is niet alleen een centrum van zorg, maar ook een onderzoekscentrum. We onderzoeken alle aspecten van Systemische Lupus Erythematodes (SLE) zoals mogelijke oorzaken van de ziekte, nieuwe behandelmogelijkheden en de effecten van deze behandelingen op uw ziekte.
Omdat SLE in zoveel verschillende organen voor kan komen, kan het zijn de uw reumatoloog u behandelt samen met een andere specialist, zoals een dermatoloog, internist, nefroloog, neuroloog, cardioloog of longarts.
Hoeveel mensen er in Nederland met deze ziekte zijn is niet precies bekend, maar naar schatting heeft op zijn hoogst een op de tweeduizend mensen SLE. De aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen: tegenover iedere man met SLE staan negen vrouwen met deze aandoening.
Via een bloedonderzoek stelt de reumatoloog vast of er sprake is van verhoogde ontstekingswaardes, zoals BSE en CRP. Het bloedonderzoek toont ook aan of er auto-antistoffen, zoals ANA en antistoffen tegen dubbelstrengs DNA, in het bloed aanwezig zijn.
Bij het ontstaan van SLE lijken erfelijk factoren wel een rol te spelen. Op welke manier is niet helemaal bekend. Vaak komen in de familie wel meerdere familieleden voor die een auto-immuunziekte hebben. Dit hoeft geen SLE te zijn, maar kan ook een andere auto-immuunziekte zijn zoals reuma.
Een positieve ANA test betekent dat er een hogere concentratie van auto antistoffen aanwezig is dan normaal. Wanneer er ook klachten zijn van een auto-immuunziekte, geeft dit de huisarts een reden om verder uit te laten zoeken of en welke auto-immuunziekte het zou kunnen zijn.
Het hebben van het antifosfolipiden syndroom kan van invloed zijn op de levensverwachting, maar dit hoeft ook niet het geval te zijn. Dit zal er mee samenhangen welke klachten ontstaan als gevolg van het hebben van het antifosfolipiden syndroom.