Meestal wordt een uitvaartkist gedragen aan een aantal handvatten ofwel handgrepen die aan de zijkanten van een kist zijn gemonteerd. Meestal zitten er vier stuks aan iedere kant van de kist, zodat deze met acht personen kan worden gedragen. Dat kan dan vanzelfsprekend ook met minder: bijvoorbeeld zes personen.
Zelf dragen
Kinderen, kleinkinderen, broers en zussen. Andere familieleden of vrienden. Het mogen dragen van de kist met daarin hun dierbare, wordt vaak gezien als een grote eer en een waardig afscheid. Het zelf schouderen is overigens niet zomaar gedaan; het vergt enige kracht en techniek.
Een lege doodskist weegt tussen de 40 en 60 kilo. Zwaardere modellen zoals amerikaanse grafkisten wegen ongeveer 60 tot 80 kilo. Als de overledene in de kist ligt weegt een doodskist dus al snel meer dan 100 kilo.
Een afscheidsgroet, herinnering of wens. Op de kist, de binnenkant van de deksel of op de wade waarmee de overledene zal worden toegedekt. Iets tekenen of schrijven op de kist kan ook een mooi afscheidsritueel zijn bij het verlaten van de aula.
De kosten per drager liggen tussen de € 50 en € 100. Dit is onder andere afhankelijk van de afstand waarover de kist gedragen moet worden en of de kist alleen naar het graf gedragen moet worden of ook al op een eerder moment gedragen moet worden. Er zijn zes dragers nodig om de kist van een volwassen persoon te dragen.
De personele lasten zijn hoog en die gebouwen zijn duur. De gemiddelde uitvaart kost daarom tussen de 6.000,- en 7.000,- euro. Hoeft u die service en luxe allemaal niet en vervoert uw zoon u zelf naar een begraafplaats, dan is een begrafenis onder de 1.000,- euro uit te voeren.
Over het algemeen zijn de kosten voor een crematie lager dan grafkosten. Bij een crematie liggen de kosten tussen de € 6.500 en € 9.000. Bij een begrafenis liggen de kosten tussen de € 8.500 en € 11.000. Dit komt doordat de begrafeniskosten voor een deel bestaan uit grafkosten, zoals grafrechten en onderhoud.
Op het ander lint komen de namen van wie het rouwwerk is. Een derde rouwlint in het midden is ook mogelijk. Wanneer het een crematie betreft wordt er nooit gekozen voor “Rust zacht” omdat dit verkeerd kan overkomen bij de nabestaanden. Er passen 50 tekens (inclusief spaties) op een rouwlint.
Een Laatste Groet was een Vlaams komisch televisieprogramma dat op maandag werd uitgezonden op de Vlaamse zender Canvas. Het programma werd gepresenteerd door Bart Peeters.
Een lijkkist kan niet gehuurd worden. De huurkist van andere Europese landen is niet van toepassing in ons land. Zo kan een lijkkist slecht één maal gebruikt worden om één overledene te begraven en niet meerdere malen.
Een sarcofaag (Oudgrieks: σαρκοφάγος – vleesetend) is een doorgaans stenen kist waarin menselijke stoffelijke resten worden bewaard. Het gaat hierbij specifiek om overblijfselen als gevolg van begraven en niet van cremeren. In het laatste geval is de houder van de resten een urn.
Een kist kost 1495 euro.
Een mechanisch apparaat om de kist in het graf te laten zakken. Er zijn twee soorten liften: mechanische en hydraulische. De laatste jaren komen er steeds meer verzoeken van nabestaanden om de kist op de "ouderwetse manier", namelijk met touwen, in het graf te laten zakken.
Verschillende teksten voor een begrafenis en crematie
Het is bijvoorbeeld af te raden om de zin “Rust zacht” te gebruiken voor iemand die gecremeerd wordt. Voor een begrfenis kan je wel een rust zacht tekst gebruiken. Sowieso is het belangrijk om goed op te letten en je tekst nog even te laten nalezen.
Wij vertrouwen het toe aan de aarde en het zal tot stof vergaan. Maar zijn/haar naam zal blijven bestaan .......... Houdt de herinnering aan hem/haar in leven, want hij/zij is pas echt dood als we zijn/haan naam niet meer noemen.
Na een crematie kunt u de bloemen vaak achterlaten op een speciale plaats op het terrein of ze naar een ander familiegraf brengen. Het crematorium zorgt na verloop van tijd voor het opruimen van de uitgebloeide bloemen.
De Wet op de lijkbezorging zegt niet hoelang iemand minstens boven de grond moet staan om begraven (of gecremeerd) te mogen worden. De wet formuleert het anders. De wet zegt dat er niet binnen 36 uur na het overlijden mag worden begraven of gecremeerd.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Resomeren, of ook wel 'bio-cremeren' genoemd, is een nieuwe vorm van lijkbezorging waarbij gebruik wordt gemaakt van water. Het betekent 'oplossen in water'. De overledene wordt zonder kist, gewikkeld in een natuurlijke doek, in een resomeerunit gelegd.
Na verloop van tijd zakken de zijkanten van de kisten in elkaar, maar de (kisten met de) lichamen zakken niet dieper de grond in. Die blijven allemaal liggen op de diepte waarop ze begraven zijn. In een 3-persoons graf worden de kisten vaak geplaatst op dieptes van ongeveer 120 cm, 210 cm en 300 cm.
'Schudden' is in feite een vorm van ruimen van een graf, waarbij de verzamelde resten dieper onder hetzelfde graf ter aarde worden besteld. Die resten tellen dan niet meer als een bijzetting. Zo is er in het graf ruimte gemaakt voor nieuwe begravingen.
Als je door het land heen kijkt naar waar al wel eeuwige grafrust is, zie je dat de prijskaartjes uiteenlopen van 2.500 tot 8.000 euro. Als de grond door de gemeenschap wordt gefinancierd, kan je goedkoper begraven omdat je de kosten al hebt afgedekt.