“Wij ontdekten dat inktvissen lichaamspatronen en -houdingen gebruiken om tijdens ruzies te communiceren,” vertelt onderzoeker David Scheel. “De houdingen en patronen kunnen best flitsend zijn, zo kunnen ze zich heel groot maken en heel donker worden.”
Er is steeds meer bewijs dat octopussen (een onderafdeling van de inktvissen) een soort van mensachtige intelligentie hebben, wat leidt tot het vermogen om problemen op te lossen, het kunnen leggen van ingewikkelde verbanden, en te kunnen overleven, alleen door slim te zijn.
Hij kruipt voorzichtig naar zijn prooi en door straalaandrijving schiet hij naar zijn prooi en vangt hem met zijn vangarmen. Met zijn sterke kaken breekt hij het harde schild van een kreeft. Soms gebruikt hij een soort inktgordijn om een prooi te vangen.
De reactie van een octopus bij pijn is waarschijnlijk vergelijkbaar met die bij gewervelde dieren. Ze kunnen een pijnlijke, moeilijke en stressvolle situatie aanvoelen en onthouden. Het staat absoluut buiten kijf dat ze pijn voelen. Het zenuwstelsel van een octopus is alleen anders verdeeld dan bij ons.
“Sommige wetenschappers beschouwen octopussen als wezens met negen hersenen, met één centraal brein en acht kleinere hersenen in elke tentakel,” zegt Gutnick.
Dodelijk. De blauwgeringde octopus is amper enkele centimeters groot, maar één beet van het dier bevat in theorie genoeg gif om 26 mensen te doden. Bovendien bestaat er geen tegengif. De inktvis laat meestal alleen zijn mooie blauwe ringen zien als hij zich bedreigd voelt en op het punt staat om zijn gif te gebruiken.
Van die zes wordt er trouwens één af en toe gebruikt om de vrouwtjesoctopus mee te insemineren. Een soort tijdelijke penis dus. Tentakel, poot, arm of penis, acht is een flink aantal.
Het zijn meesters in het ontsnappen en de slimste octopussoort is ongeveer zo slim als een aapachtige of papegaai. Of neem bijvoorbeeld de zeekat (sepia) die pigmentcellen in zijn huid heeft, waarmee hij van kleur kan veranderen en zijn uiterlijk aan de omgeving aan kan passen.
Vijanden van de octopus zijn dolfijnen, moeralen, zeepalingen en haaien. Als de octopus kan vluchten dan schiet hij snel weg met behulp van een felle wateruitstoot. Ook kan hij door kleine openingen heen om zo zijn vijanden achter te laten.
De meeste inktvissen groeien snel en hebben een kort leven, meestal leven ze maar een tot twee jaar, met als uitzondering verschillende diepzee- en poolsoorten en de nautilussen, die veel ouder kunnen worden.
De inktvis heeft grote, bolle ogen waarmee hij uitstekend kan zien. Achter elk oog zit een orgaan waarmee hij prima kan ruiken.
Je vindt ze in alle zeeën en oceanen en kunnen zelfs een korte tijd uit het water leven. Zolang ze hun kieuwen maar nat houden. De meeste octopussen zijn niet giftig.
De inktvissen van het geslacht Histioteuthis heeft één groot uitpuilend oog en een kleiner oog van normale grootte. Vermoedelijk gebruikt het dier het grote oog om de silhouetten van prooien in het licht boven zich te onderscheiden. Het kleine oog dient om lichtgevende organismen in de diepte te zien.
Chimpansees staan met stip op nummer 1 in de lijst van de slimste dieren. Ze weten hun omgeving namelijk te manipuleren in hun eigen voordeel.
In Japan en Korea eet men octopus ook wel kort gegrild, maar in de rest van de wereld eet men octopus meestal lang gestoofd tot het zoet en mals is.
Een octopus heeft drie harten: één pompt het bloed door het lichaam, de andere twee pompen bloed naar de kieuwen.
Inktvissen zijn niet altijd giftig, hun inkt is vooral erg vervelend. Pas dus maar goed op als je een achtpotig dier in de oceaan ziet zwemmen!
In Nieuw-Zeeland is de grootste reuzeninktvis (Mesonychoteuthis hamiltoni) ooit gevangen. Het beest weegt 450 kilo en werd opgevist in de Antarctische wateren. De ogen zijn volgens de vissers zo groot als borden en de haken op de tentakels zouden zo scherp zijn als scheermessen.
Octopussen veranderen voortdurend van vorm en kleur. Ze spuiten inkt, verdwijnen door spleetjes en proeven met hun zuignappen.
"Bij octopussen liggen de hersenen tussen de ogen en rond de slokdarm. Als zij uit het ei komen, nemen de hersenen ongeveer een vijfde van het lichaam in. Maar die verhouding wordt kleiner naarmate de dieren groeien."
Biologen in Australië hebben de penis van de mierenegel onder de loep genomen, en die blijkt vier eikels te hebben. Bioloog Dirk Draulans las de studie voor 'Nieuwe Feiten'. "Het dier heeft twee aaneengeplakte penissen, en op elke penis zitten twee aparte eikels" vertelt hij.
Aardig detail: een van die zes armen gebruikt de mannetjes-octopus om te paren. Om het sperma over te brengen stopt hij deze arm in een gat in de kop van het vrouwtje. De 'paringsarm' breekt tijdens de daad meestal af, maar groeit binnen een jaar weer aan.
Het dier kan 4 jaar worden.