Smaad en laster bewijzen Het is enkel mogelijk iemand te veroordelen voor smaad en laster als er voldoende bewijs is om aan te tonen dat met opzet de goede naam of de eer van een ander is aangetast.
Je kunt iemand aanklagen voor smaad door aangifte te doen bij de politie. Het is aan de politie en het OM om te bepalen of over gaan tot strafvervolging. Wat valt er onder smaad en laster? Bij smaad of laster verspreidt iemand negatieve berichten over je.
Verzamel dan zoveel mogelijk bewijs, zoals berichten, foto's of opnames van telefoongesprekken. Houd ook een logboek bij. Hierin beschrijft u wat de persoon doet en ook wanneer, waar en hoe lang hij het doet. Vertel anderen dat iemand u stalkt, bijvoorbeeld uw buren of familie.
Doe aangifte bij de politie. Neem de bewijsstukken mee. Smaad en laster zijn klachtdelicten. Je kunt bij een klachtdelict je aangifte binnen 8 dagen nog intrekken.
Laster is het moedwillig iemand beschuldigen van een onwaar feit. Het verschil tussen smaad en laster is dus dat het bij laster altijd gaat om beweerde feiten die niet waar zijn. Dus enkel wanneer u iemands goede naam aantast door onware feiten bent u strafbaar op grond van laster.
Dat kan als het (online) pesten bedreigend of discriminerend wordt. Ook smaad en laster zijn strafbaar. De politie neemt aangiften zeer serieus, omdat je iemand levenslang kunt beschadigen.
De uiting mag met andere woorden geen ander doel dienen dan te beledigen. Oprechte, negatieve reviews en columns waarbij men deelneemt aan een maatschappelijk debat vallen hier niet onder. Het met opzet handelen met louter het doel om iemands goede naam en eer aan te tasten, is wel strafbaar.
Bij een valse aangifte kunt u het beste een advocaat inschakelen. Een advocaat kan u verdedigen tegen de aanklacht en zoeken naar feiten en omstandigheden die de valsheid kunnen aantonen.
Wil de politie dan nog geen actie ondernemen en ben jij ervan overtuigd dat er voldoende bewijs is? Dan kun je een klacht indienen bij de politie of meteen naar de Officier van Justitie gaan. Deze bepaalt dan wat de politie moet doen.
Het gaat bij smaad en laster om een aantasting van de goede naam/inbreuk op de privacy. Een schadevergoeding ligt dan regelmatig tussen de €5000 en €15000.
Van ernstige misdrijven moet u aangifte doen bij de politie. Bij andere strafbare feiten bepaalt u zelf of u aangifte doet. Bent u slachtoffer van een klachtdelict, dan kan de verdachte alleen vervolgd worden als u aangifte doet.
Laster is een valse aantijging van een bepaald feit waarvan de wet het bewijs toelaat. De bewijslevering is verschillend naar gelang de aard van de aangetegen feiten. Om te kunnen spreken van dit misdrijf moet er voldaan zijn aan de volgende wettelijke bestanddelen; Een kwaadwillig opzet.
Indien u schuldig bent aan laster en eerroof, kan u veroordeeld worden tot een gevangenisstraf van minimaal acht dagen tot zes maanden en/of een geldboete van 208 tot 8.000 euro. Dit alles al dan niet met uitstel of een werkstraf als u hierom vraagt.
Laster betekenis
Een persoon die publiekelijke beschuldigen uit over een ander (bijvoorbeeld van een strafbaar feit), terwijl deze persoon weet dat die publiekelijke beschuldigen niet waar zijn, maakt zich schuldig aan laster. Volgens het wetboek van strafrecht is er sprake van een misdrijf.
Een klacht kan ingediend worden bij de politiediensten, maar ook een klacht met burgerlijke partijstelling voor de onderzoeksrechter of een rechtstreekse dagvaarding kunnen nuttig zijn om de zaak met zekerheid bij het gerecht aanhangig te maken.
De politie mag een aangifte niet weigeren
De politie is op basis van de wet verplicht om aangiftes op te nemen. In de praktijk wordt een aangifte wel eens geweigerd om verschillende redenen, bijvoorbeeld omdat er onvoldoende bewijs is of omdat het te druk is.
Wij gebruiken uw aangifte om de dader op te sporen en om de inzet van de politie op straat te bepalen. Als er voldoende aanknopingspunten zijn, doen we onderzoek. Mogelijk stellen we u nog extra vragen. Als u slachtoffer bent, mogen wij uw gegevens doorgeven aan Slachtofferhulp Nederland.
De politie mag dit in sommige gevallen wel doen. Bijvoorbeeld als ze iets in beslag wil nemen of een verdachte wil aanhouden. Ook mag de politie een woning binnen gaan om directe hulp te verlenen. Bijvoorbeeld als iemand gereanimeerd moet worden.
De wetgever heeft het doen van een valse aangifte strafbaar gesteld in het Wetboek van Strafrecht: “Hij die aangifte of klacht doet dat een strafbaar feit gepleegd is, wetende dat het niet gepleegd is, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.”
Het Strafwetboek (artikel 443-453) spreekt van aanranding van de eer of de goede naam van personen. In de praktijk wordt meestal gesproken over laster en eerroof. Iemand wordt kwaadwillig een feit ten laste gelegd, dat zijn eer kan krenken of hem aan de openbare verachting kan blootstellen.
Dat kan, omdat alle gegevens van (mobiele) telefoons opgevraagd kunnen worden. Als je een valse melding doet (dit betekent: zeggen dat er iets gebeurt, wat niet waar is), of misbruik maakt van 112 (alleen bellen en de verbinding verbreken of lachen, schreeuwen, schelden, etc.), dan pleeg je een misdrijf.
Voorbeelden van eenvoudige belediging zijn het grof uitschelden van iemand, het opsteken van een middelvinger of het spugen in het gezicht. Eenvoudige belediging is strafbaar gesteld in artikel 266 Sr. Een bijzonder vorm van belediging is smaad/smaadschrift.
Verschil tussen laster en eerroof:
Laster heeft betrekking op valse aantijgingen van feiten waarvan de wet het bewijs toelaat.Eerroof betreft valse aantijgingen waarvan de wet het bewijs niet toelaat. Wanneer een bepaalde persoon een openbare hoedanigheid bekleedt, is het bewijs met alle middelen toegelaten.
De definitie van het strafbare feit: Een strafbaar feit is een handeling, of juist het nalaten daarvan, die bij wet strafbaar is gesteld. De opbouw in kwalificatie, norm en sanctie van een strafbepaling In het materiële gedeelte, Boek 2 en 3 van het Wetboek van Strafrecht staan de strafbare feiten.