Het rijpen van suikerhoudende vruchten kost de vijgenboom heel wat energie. Daarom is het aanbevolen om de boom van april tot en met augustus om de twee weken te bemesten. Een evenwichtige meststof is doorslaggevend - de voedingsstoffen bevorderen de vruchtvorming en het rijpingsproces van de vijgen.
Vijgen zijn extra te bemesten met koemest en kalk. Vijgen zijn dol op water, in de zomermaanden is dagelijks beregenen een lust voor de vijg. Het is bovendien goed waarneembaar wanneer de vijg dorst heeft, de bladeren gaan dan slap hangen. De vijg herstelt zich snel wanneer deze voldoende water krijgt.
Een vijg heeft een hekel aan natte voeten. De plant moet echt niet te nat staan. Een manier om te zorgen dat de plant zeker niet te nat staat, is om hem iets hoger (op een bultje) te planten. In principe heeft de vijg de rest van het jaar weinig extra water nodig.
De juiste tijd om met het snoeien te beginnen is wanneer de boom volledig in rust is en het niet vriest. Als je wacht tot februari of maart bestaat de kans dat de boom flink gaat bloeden. In extreem strenge winters zullen de takken van sommige vijgenbomen tot op de grond afvriezen.
Vijgen (Ficus carica) zijn warmteminnende planten die (te) sterk kunnen groeien en hierdoor geen vruchten geven. Op korte scheuten aan de gesteltakken ontstaan volgend seizoen de vruchten. Lange scheuten geven geven veel bladeren en geven geen of weinig vruchten.
Kweek de vijg in vrij arme grond, bemesting is nauwelijks nodig. In rijke grond zal de vijg te snel groeien, de lange, zachte scheuten die dan ontstaan zijn gevoelig voor vorst. Een groei van ongeveer 30 cm per jaar is voldoende.
De vijgenboom staat graag in de volle zon of halfschaduw, het liefst op een beschutte plek tegen een muur bijvoorbeeld. De boom kan zowel in een pot als in de volle grond goed overleven. In de volle grond kan de vijgenboom prima tegen vorst.
De meeste vijgenrassen zijn zelfbestuivers. Er dus geen bestuiving van een andere vijg nodig om vruchten aan de boom te krijgen. Er bestaan uitzonderingen, dus let daarop als je een vijg koopt. De rijpe vijgen die de vijgenplant vanaf het tweede jaar produceert zijn talrijk heerlijk.
Vijgen houden van een neutrale of iets kalkrijke grond (de ideale pH is 6,0), op zure gronden is het daarom belangrijk om elk jaar wat kalk te strooien. Vijgen groeien van nature in schrale droge grond in mediterrane gebieden. Het is handig om die omstandigheden zo goed mogelijk na te bootsen.
In het algemeen is het aan te raden om de langste takken jaarlijks terug te knippen en zelfs te halveren. Zo zorg je ervoor dat de groei van de vijgenboom niet alleen aan de toppen van de takken plaatsvindt, maar ook dichter bij de stam.
De vijgenboom op stam moet één keer per jaar gesnoeid worden. De beste periode om de vijg te snoeien is van eind november tot januari. Dan is al het blad van de boom gevallen. Snoei al het dode hout van de vijg weg en zorg dat de gewenste vorm in de boom blijft.
Zodra de temperaturen echt omlaag gaan, kan je niet rijpe vijgen beter verwijderen. Dit zorgt ervoor dat de vijg niet onnodig energie steekt in de groei van vijgen, die toch niet meer rijp kunnen worden.
Normale potgrond voldoet prima voor de vijg. Beter is het wanneer de grond wordt aangevuld met extra grof zand voor de drainage en een fractie klei om vocht en voeding beter vast te kunnen houden. De olijfsubstraat van de Bergerie voldoet hieraan. Vijgen zijn extra te bemesten met koemest en kalk.
De eerste vijgen kun je plukken rond augustus en september. Vijgen die een beetje open lijken te barsten zijn het meest rijp. Na de winter kun je soms zelfs een tweede oogst verwachten.
Over het algemeen geldt dat vijgenbomen rond het midden van de lente geplant kunnen worden. Een jonge vijgenboom doet er ongeveer twee jaar over voordat het vruchten draagt. De vijgen van de meeste soorten worden aan het einde van de zomer en aan het begin van de herfst rijp.
In de volle grond kan de vijgenboom redelijk goed tegen vorst. Wanneer hij in een pot staat kan de plant 's winters het best binnen gezet worden in een garage of schuur. Belangrijk is dan wel om de grond af en toe te bevochtigen. In een milde winter kan de vijgenboom buiten blijven staan.
De vijgenboom is geschikt om zowel buiten als binnen te houden. Ze zijn het meest bekend als mediterrane buitenplant. Je ziet ze daarom ook regelmatig in Nederlandse tuinen.
Dit moet voorkomen dat de vijgenboom 'natte voeten' krijgt; iets dat de vijgenboom niet goed verdraagt. In het begin moest ik de vijgenboom veel water geven. Dit heb ik dan ook gedaan. Mochten de onderste bladeren van de vijgenboom een gele rand krijgen, dan stond de boom te nat, aldus de verkoper.
Als je dacht dat je enkel in het buitenland kan smullen van vijgen recht uit de bomen, dan vergis je je! Zolang vijgenbomen maar in arme, goed gedraineerde grond staan, groeien ze ook in ons klimaat goed, én de vijgen zijn even lekker! Wil je graag kunnen snoepen van je vijgen, kies dan voor Ficus Carica.
Zijn onrijpe vijgen eetbaar
Onrijpe vijgen zijn gelukkig ook eetbaar. Er zijn alleen wat extra handelingen nodig om het witte sap te neutraliseren. Werk daarom in de keuken ook met handschoenen.
Een volwassen vijgenboom (Ficus carica) in volle grond kan makkelijk tot -10 °C aan; tegen een zuidenmuur en uit de noordoostenwind kun je dus perfect een vijgenboom houden. Op zo'n zonnige, droge plek groeit hij uit tot een fikse boom van wel 4 meter hoog en breed.
Bestuiving. De vijgenwesp en de vijgenboom leven in symbiose. Dit betekent dat ze afhankelijk van elkaar zijn voor het voortbestaan van hun soort. De vijgenwesp zorgt dat de boom bevrucht wordt; de vijgenboom zorgt voor een veilige omgeving waar de eitjes van de vijgenwesp kunnen uitkomen.
Vijgen zijn rijp wanneer ze zachter aanvoelen en donkerder of net geler worden. De onderkant van de vruchten wordt groter en kan lichtjes barsten. Vijgen bewaren een paar dagen in de koelkast, maar heel eerlijk? Ze zijn natuurlijk het lekkerst als je ze vers eet.