In Limburg wordt er eigenlijk op dezelfde manier gegroet als in de rest van Nederland, alleen uiteraard met gebruikmaking van die typisch Limburgse woorden. Goedendag wordt dan goojendaag. Hallo blijft hetzelfde. Hoi wordt vooral gebruikt tussen mensen die elkaar al kennen en natuurlijk tussen en door jongeren.
Haije - regionale Limburgse afscheidsgroet. In Noord-Limburg en rondom Nijmegen wordt meestal Houje gebruikt, als mengvorm tussen Brabants en Limburgs. Hallo - Dag (Daag), Hoi, Hé - Minder formeel. Harre en Agoeie - in delen van Friesland.
En om deze lijst mooi af te sluiten: hajje! Met deze uitdrukking neem je gepast afscheid in het Limburgs.
Dit keer: 7 typisch Limburgse uitdrukkingen. Aomzeike (mieren), sjwelmensje (aardappel), pompestein (aanrecht) en kammezeualke (gilet) zijn woorden die steeds minder worden gebruikt in het dialect. Om ons geheugen op te frissen neemt Chapeau het Limburgs dialect nog een keer door.
Het woord Limburger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Limburgers praten met een zachte gèèè . Zorg dat u de de V en de F duidelijk aanzet (zijn niet dezelfde klanken!!) Praat met een 'wollige w' achterin de keel en met de wangen. En de r op z'n Limburgs komt van achterin de keel, dus geen rollende of gooische r!
De Limburgse uitdrukking /ˈdaŋ. kə/ is geen 'dialect' van het Nederlandse 'dank u' maar een variant van het Duitse 'danke'.
7. Haije! Waneer je weggaat zeg je: 'Haije! ' Beter bekend als: Doei en Hoije hé!
Groeten in het Limburgs. In Limburg wordt er eigenlijk op dezelfde manier gegroet als in de rest van Nederland, alleen uiteraard met gebruikmaking van die typisch Limburgse woorden. Goedendag wordt dan goojendaag. Hallo blijft hetzelfde.
Sies is een behoorlijk verwarrend woord in Limburg, want waar het op de ene plek iets als 'schat(je)' betekent, is het in andere regio's alleen of ook een scheldwoord. Wel weer een zachtaardige. De betekenis komt het dichtst in de buurt bij 'sul' of 'gek'.
Goedemorgen Go\jemo~rge Goedemiddag Go\jemi\ddaa~g Goedenavond Go\jenao~vend Goede reis Goo\j rei\s Goededag Go\je(n)daa~g Het is jammer! Det is jao\mer! Het hindert niet! Det guf nieks!
Natuurlijk zijn er omstandigheden, dat men aan dit voorschrift niet strikt de hand kan houden. Jongere personen groeten ouderen het eerst op straat. Lager geplaatsten groeten hun chefs, werkgevers e.a. hooger geplaatsten het eerst. (Dit geldt ook voor vrouwelijke kantoor- en fabriekspersoneel e.d.).
Hallo, hoi, hey. Informele begroetingen in Nederland en Vlaanderen.
Iemand moet de laatste zijn.
Het Maastrichts (Limburgs: Mestreechs) is het stadsdialect dat gesproken wordt in Maastricht. In overeenstemming met de geografische ligging van de stad vertoont dit dialect eigenschappen van het Centraal Limburgs dat westelijk van de Maas in Belgisch Limburg wordt gesproken.
Het Nedersaksisch (in 1996) en het Limburgs (in 1997) zijn erkend als regionale talen onder het Europees Handvest. Door deze erkenning kunnen betrokken provincies en gemeenten een eigen beleid voor deze regionale talen voeren.
eet, m'n kind, je moet nog groeien! eet, mie keend, daan weurste gèt! wie ' n olieneutsje, kachel zien, zoe zaat wie unne meleijer, dee heet um flink geraak, zaaten dweil, Ga naar huis!
Mannelijke Maastrichtenaren worden ook wel Sjengen genoemd, zowel door zichzelf als door Limburgers buiten Maastricht. Het Maastrichts dialect wordt soms Sjengs genoemd. De tegenhangende aanduiding door Maastrichtenaren van mensen buiten de stad is "Boeren".
Het Limburgs valt uiteen in meerdere varianten met eigen kenmerken, zonder dat sprake is van een aanvaarde overkoepelende standaardvorm. De dialecten worden gesproken in het overgrote deel van zowel Belgisch als Nederlands Limburg.
Het Limburgs wordt gesproken in Belgisch en Nederlands Limburg. In Nederland heeft het in 1997 zelfs de status van streektaal gekregen, via het 'Europese Handvest voor regionale talen en talen van minderheden'. Het Limburgs wordt van het Brabants gescheiden door een overgangszone langs de Gete.