Hoe ontstaat het? Sclerodermie begint bij ongeveer 90% van de mensen met een huidaandoening met het fenomeen van Raynaud. Onder invloed van kou en/of emoties ontstaat een sterke neiging tot vernauwen van de bloedvaten van vingers en/of tenen.Deze kunnen hierdoor blauw of vrijwel wit, stijf en pijnlijk worden.
Bij sclerodermie kunt u last hebben van de volgende klachten: Pijnlijke blauwverkleuring van de vingers na blootstelling aan kou. Strakke huid, vooral van de vingers. Zweertjes aan de vingertoppen.
Bij sclerodermie komen bijna altijd huidklachten voor. Dit is het meest kenmerkende en zichtbare symptoom van sclerodermie. Het bindweefsel in de huid neemt toe, waardoor de huid dikker, strakker en droog De verharding kan beperkt blijven tot de vingers en tenen, maar zich ook uitbreiden over de rest van het lichaam.
Vaak wordt er een huidbiopt genomen om de diagnose te stellen. Bij systemische sclerodermie vormen de symptomen en een lichamelijk onderzoek de basis voor diagnose. Met laboratoriumonderzoek kunnen andere gelijkaardige aandoeningen uitgesloten worden en kan beoordeeld worden hoe actief de sclerodermie is.
Dit gebeurt in de huid, maar bijvoorbeeld ook in de slokdarm, longen, hart en nieren. Bij ernstige vormen van deze ziekte is het dodelijk; zonder behandeling overlijdt vijftig procent binnen drie jaar.
1.2 Hoe vaak komt het voor? Sclerodermie is een zeldzame ziekte. Het treft naar schatting ieder jaar minder dan 3 op de 100.000 personen. Locale sclerodermie is de meest voorkomende vorm bij kinderen en treft vooral meisjes.
Het is een overmatige afweerreactie.” Dat een auto-immuunziekte zich op latere leeftijd plotseling openbaart en dan gelijk zo ernstig als in het geval van shorttrackster Lara van Ruijven, is volgens Leavis uitzonderlijk. “Het kan wel dat het in een keer zo ontploft, maar dat is echt zeldzaam.
Soms ontstaan er pijnlijke zweertjes en jeuk. Ook vermoeidheid komt bij patiënten met sclerodermie vaak voor. Bij de systemische vorm zijn de overige klachten afhankelijk van welke organen zijn aangetast. In het geval van de longen ontstaat er meestal kortademigheid en pijn op de borst.
Systemische verschijnselen
Systemische tekenen ontstaan vaak bij snel progressieve of gevorderde aandoeningen bij acute buik. Extreme bleekheid, hypothermie, tachycardie, tachypnoe en zweten wijzen op een dreigende vasculaire collaps (grote intra-abdominale bloeding (bv.
Symptomen en gevolgen
Bij systemische sclerose is de huid verdikt en strak. Vaak begint het met het fenomeen van Raynaud (verkleuring van de vingers bij kou). Verder kunnen mensen last hebben van vermoeidheid, gewrichts- en spierpijn, slikklachten, brandend maagzuur, of diarree.
Symptomen van zwak bindweefsel zijn: Vaker last van pijn in spieren, pezen en gewrichten. Hypermobiliteit. Striae.
De pijn komt vooral voor in de spieren, het bindweefsel en in en rondom de gewrichten. U voelt de pijn voornamelijk in nek, schouders, handen, bekken, benen, voeten en rug. Deze pijn is een vorm van spierpijn die u ook voelt bij zware griep, maar u hebt deze bij fibromyalgie elke dag.
De oorzaak van systemische sclerose is onbekend. Er is sprake van vaatbeschadigingen en een actief afweersysteem. Daarom valt de aandoening onder auto-immuunziekten. De ziekte is niet erfelijk, maar komt wel vaker voor in dezelfde familie, doordat er een aanleg is voor auto-immuunziekten in het algemeen.
Voor de huid, gewrichten en longen worden vaak reuma-remmende medicijnen gebruikt zoals methotrexaat en prednison. Bij ernstigere vormen van systemische sclerose wordt het medicijn cyclofosfamide (Endoxan) of mycofenolaat mofetil (Cellcept) gebruikt.
Sclerodermie betekent letterlijk 'harde huid'. Het is een zeldzame reumatische aandoening die zich kenmerkt door toename van bindweefsel in de huid, waarbij het bindweefsel steeds stugger wordt.
Bij systemische sclerose verhardt het bindweefsel vooral in de huid van je handen, voeten en gezicht. Ook kan het bindweefsel van inwendige organen stugger worden, waardoor dit orgaan slechter werkt. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren met je slokdarm, je longen, je hart, je nieren of je darmen.
De ziekte komt frequenter voor bij vrouwen dan bij mannen en begint hoofdzakelijk tussen 30- en 55-jarige leeftijd. Bij kinderen is systeemsclerose heel zeldzaam. De oorzaak van systeemsclerose is niet gekend. De ziekte is niet erfelijk in de klassieke zin.
Sclerodermie is een zeldzame reumatische ziekte (auto-immuunziekte) waarbij het bindweefsel in het lichaam steeds stugger wordt. Ongeveer 3000 mensen in Nederland hebben de ziekte.
Sclerodermie of systemische sclerose betekent letterlijk 'harde huid'. Het is een zeldzame reumatische aandoening die zich kenmerkt door toename van bindweefsel in de huid en en/of in de inwendige organen. Dit uit zich dan in het spijsverteringskanaal, de longen, het hart of de nieren.
Het bindweefsel bestaat in verhouding uit weinig cellen, met ertussen een extracellulaire (buiten de cel) substantie van niet-levende, draadachtige vezels. De bindweefselvezels kunnen worden ingedeeld in drie typen: Collagene vezels bestaan uit het eiwit collageen.
Systemische sclerose, ook wel sclerodermie genoemd, is een chronische auto-immuunaandoening. Bij auto-immuunaandoeningen valt het afweersysteem gezond weefsel aan waardoor ontsteking, verbindweefseling of schade ontstaat. Systemische sclerose wordt gekenmerkt door verharding van bindweefsel en ontstekingen.
Een goede manier om zelf je bindweefsels aan te pakken is met een foamroller. Hiermee maak jij je bindweefsel los en bewerk je de doorbloeding zodat de af- en aanvoer van afvalstoffen een boost krijgt. De foamroller is geschikt voor het losmaken van je bindweefsel van je nek, rug, buik, armen en benen.
Andere oorzaken van een auto-immuunziekte:
Een belangrijke tweede oorzaak is chronische stress. Als de stress-as, dat wil zeggen het hormonale systeem dat vanuit de hersenen en de hypofyse de bijnieren aanstuurt voor een chronisch verhoogde aanmaak van cortisol zorgt.
Levensverwachting. Zonder behandeling heeft een patiënt met auto-immuunhepatitis ongeveer 20% kans op vijf jaar overleving. Door behandeling met een combinatie van ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen die het afweersysteem onderdrukken is dit beeld veranderd.