Lymfoedeem ontstaat door een gedaalde transportcapaciteit van het lymfestelsel, al dan niet in combinatie met een toename van de belasting op het lymfestelsel, bijvoorbeeld door hoge bloeddruk of infectie. Ook de opname of de afvoer van vocht in het lymfevatenstelsel kan verminderd zijn, net als de aanmaak.
Hoe herken je lymfoedeem? Je kunt lymfoedeem herkennen door een zwelling in je lijf of veranderingen aan je huid. Maar ook een zwaar, moe gevoel in bijvoorbeeld je arm of been kan duiden op lymfoedeem.
Hoe ziet lymfoedeem eruit? Het meest duidelijke kenmerk van lymfoedeem is dat het weefsel gezwollen is. Deze zwelling kan overal in het lichaam optreden, maar wordt meestal gezien in armen of benen.
Vanaf de geboorte zijn er dan minder lymfebanen aanwezig waardoor in de loop van het leven zwellingen kunnen ontstaan. Soms wordt dit door een ontsteking uitgelokt. Lymfoedeem ontstaat in milde vorm tussen 18-35 jaar, uitgebreidere vorm soms al van kinds af aan. Primair lymfoedeem kan uiteindelijk vaak tweezijdig zijn.
De behandeling van lymfoedeem bestaat uit compressietherapie, oefentherapie (beweging), manuele lymfedrainage en huidzorg. Het is ook van belang om uw lichaamsgewicht onder controle te houden. Bij bepaalde soorten lymfoedeem kan overwogen worden om een periode ook lymfetaping toe te passen.
Zout. Vaak wordt geadviseerd om minder zout te nuttigen, omdat het lichaam dan extra vocht verliest. Bij lymfoedeem ligt echter het probleem in het afvoeren van vocht, niet in het het vasthouden daarvan.
Wanneer een persoon met oedeem overlijdt, blijft het extra vocht aanwezig in het lichaam. Deze vochtophoping zorgt tijdens de opbaring vaak voor problemen. Doordat de huid na overlijden poreus wordt, krijgt het vocht een weg naar buiten. Dit gebeurt vooral in de armen, benen en rug.
Gekeken wordt naar de veranderingen aan de voet, gemeten tussen de tweede en derde teen: het oppakken van de huidplooi op de voetrug tussen deze tweede en de derde teen. Lukt dit niet doordat de huid verdikt is, dan is er sprake van een positief teken van Stemmer.
Masseren van het oedeem zorgt voor een verbeterde lymfatische afvloed en daardoor vermindering van het oedeem.
Vaker is lymfoedeem een gevolg van de behandeling van kanker. Lymfklieren worden verwijderd of beschadigd door operatie en bestraling.
Lymfoedeem. Lymfoedeem is een ernstige, medische aandoening. Een abnormale ophoping van eiwitten en vocht in het lichaamsweefsel als gevolg van een gestoord evenwicht tussen aan- en afvoer van vocht. De klachten die hierbij kunnen ontstaan zijn: zwelling, vermoeidheid en zwaar gevoel, pijn, beperkingen in de beweging.
Hoe herken ik oedeem? Oedeem in de benen is niet moeilijk te herkennen: als u uw vinger enige tijd stevig in de huid drukt en dan weghaalt, ziet u een putje in het been. Kortademigheid, vooral bij inspanning of bij plat liggen ('s nachts), kan een teken zijn van oedeem in de longen.
Het lymfevocht gaat via een eigen vaatstelsel (het lymfevaatstelsel) weer terug in de richting van het hart. Hierbij gaat het langs meerdere 'stations' die het lymfevocht controleren: de lymfeklieren. Als er problemen ontstaan bij de afvoer van lymfevocht, wordt dit 'lymfoedeem' genoemd.
Plots optreden van vochtophoping in beide benen
Dit vraagt een onmiddellijke behandeling. De vochtophoping kan immers uitbreiden tot in de longen, met een snel toenemende kortademigheid tot gevolg. Dit is een levensbedreigende situatie.
Als lymfoedeem eenmaal ontstaat gaat het niet vanzelf weer weg en het kan zeer hinderlijk zijn. De klachten die kunnen ontstaan bij lymfoedeem zijn: zwelling, een vermoeid en zwaar gevoel, pijn of tintelingen, beperkingen in de bewegingen en of beperkingen in het dagelijks functioneren, huidafwijkingen en infecties.
Lymfoedeem is een opeenhoping van lymfe vocht in uw arm, been, bekken, romp, hals of gezicht. Het ontstaat als de lymfevaten dit vocht niet goed kunnen afvoeren. Dit kan tijdelijk of voor altijd zijn. Lymfoedeem kan snel na de behandeling ontstaan, maar ook jaren daarna.
Voor een lymfedrainage kun je terecht bij de kinesist of bij de schoonheidsspecialiste, maar je kunt de massage ook gemakkelijk thuis bij jezelf of bij je partner toepassen.
De behandelaar masseert in de stroomrichting van de lymfebanen en brengt overtollig vocht naar een plek waar het lymfesysteem nog goed functioneert, zodat het vocht daarna op een natuurlijke manier wordt verwerkt. Voor een beter en sneller resultaat is aangegeven om meerdere massages behandeling te hebben.
Door manuele lymfedrainage kunnen de beschadigde of inactieve lymfebanen in uw lichaam weer geactiveerd worden waardoor hun functie kan herstellen. In ons lichaam vervoert het lymfestelsel vloeistof door de lymfevaten waarin eiwitten, afvalstoffen en witte bloedcellen zitten. Deze vloeistof noemen we lymfe.
Er zijn diverse mogelijkheden om lymfoedeem in het been te behandelen. U start vaak met een elastische kous, ook wel compressietherapie genoemd. Vaak vindt deze behandeling plaats in combinatie met pressotherapie, lymfmassage (ML-therapie), oefentherapie, fysiotherapie of podotherapie.
Oedeem komt vaak voor in de benen, voeten, enkels en longen (longoedeem). Je kunt oedeem herkennen doordat er een putje in de huid blijft staan als je met je vinger op de zwelling drukt. Oedeem kan onschuldig zijn, maar het kan ook wijzen op een ernstige, onderliggende aandoening, zoals hartfalen of nierfalen.
Van sommige soorten thee, zoals paardenbloem, paardenstaart, brandnetel en peterselie, is bekend dat ze het lichaam overtollige vloeistoffen verwijderen door te plassen, vergelijkbaar met de werking van diuretica of waterpillen.
Er zijn namelijk theesoorten die bekend staan om hun vochtafdrijvend werking. De meest bekende is brandnetelthee. Deze thee zit namelijk vol vitamine C, flavonoïden, foliumzuur, magnesium, ijzer en kiezelzuur. Allemaal stofjes met een vochtafdrijvende werking.
Bij ontstekingsprocessen zullen weefselontstekingsmediatoren (histamine) de capillairen meer doorlaatbaar maken, waardoor vocht zal uittreden uit de bloedbaan. Bij een verhoogde veneuze druk zal de capillaire druk toenemen, waardoor de capillaire doorlaatbaarheid toeneemt en oedeem in de benen ontstaat.