Vissen houden het graag simpel en hebben een hart met slechts één boezem en één kamer. Hun hart laat bloed rechtstreeks van de kieuwen naar het lichaam stromen, alleen op de terugweg passeert het via het hart.
Vissen hebben een hart(nr°3)
In de bloedsomloop komt het hart net voor de kieuwen.
De bloedsomloop van de vis is enkelvoudig. Het bloed stroomt van het hart naar de kieuwen en van daaruit door het lichaam. De bloedvaten vertakken zich in het lichaam tot haarvaten. Haarvaten zijn zeer kleine bloedvaatjes die het bloed bij alle cellen van het lichaam brengen.
Spijsverteringsorganen. Vissen hebben niet echt een maag (nr 4) maar die is vervangen door een lange darm (nr 21). Het voedsel dat de vissen tot zich nemen schuift als het ware door de vis.
Het beste antwoord. De meeste dieren wel, maar niet allemaal. Gewervelde dieren, waartoe ook de mens behoort, zijn beweeglijk en actief. Het hart is voor deze dieren een onmisbaar instrument om voedingsstoffen naar de lichaamscellen te transporteren.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Uitdrogingsgevaar is er niet, maar ze kunnen wel opzwellen. Daarom plassen ze veel. Ze hebben een cloaca of een opening achter de anus waar de plas en poep uitkomt. Indien je dus een zeevis in zoet water zet dan zal deze niet overleven.
Een van de eerste aanwijzingen van het bestaan van spelen bij vissen was het zeer complexe gedrag van tapi- rvissen (olifantsvissen). Dit is een Afrikaans geslacht van zwak elektrische vissen. Het gaat hier echter om aanwij- zingen en vermoedens.
Vissen hebben geen oren. Tenminste, niet van die flappers die je aan de buitenkant kunt zien. Zij detecteren geluid met behulp van het binnenoor en het zijlijnsysteem. Het binnenoor is met name gevoelig voor geluid met een frequentie van honderden of zelfs duizenden Hertz.
Een vis heeft geen longen om dat te doen, maar kieuwen. Water stroomt in de bek van de vis, langs de kieuwen. Daar wordt de zuurstof uit het water gefilterd en komt het in het bloed van de vis. Door de kieuwopeningen stroomt het zuurstofarme water weer uit de vis.
Vlees is het spierweefsel van gewervelde dieren en hier vallen vissen in principe niet onder. Echter kan vis wel gegeten worden en is het ook een dierlijk product. In dit opzicht kan vis dus gezien worden als het vlees van een vis.
De spieren zijn navenant ontwikkeld en gekleurd. Het grootste gedeelte van een vissenlichaam bestaat uit twee grote 'rompspieren' die aan beide zijden van het lichaam liggen. Via de huid en de wervelkolom drijven ze de staartvin aan, zodat de vis zich zwemmend voort kan bewegen.
Hij heeft drie harten, acht poten, en hersenen die over het hele lichaam zijn verspreid. Hij is buitengewoon goed in verstoppertje spelen: kan moeiteloos zeeslangen, platvissen, koraalduivels, ...
Een vis heeft aan de elke zijkant een KIEUW zitten, Bij het ademen neemt de vis een slok water, sluit zijn bek waardoor het water langs zijn kieuwen terug naar buiten gaat. De zuurstof uit het water blijft achter in de dunne vliesjes die zich in de kieuwen bevinden deze sturen het dan door naar het bloed.
Ook het evenwichtsorgaan, de smaak en de reuk zijn bij veel vissen goed ontwikkeld. Daarnaast beschikken veel soorten over een goed gehoor.
Ze lijken namelijk expressieloos (net zoals veel katten). Voor wetenschappers is het echter duidelijk dat vissen niet alleen emoties hebben, maar ook zeker vatbaar zijn voor een depressie.
Lekker wroeten
Op de bodem van het aquarium horen dus steentjes. Daarnaast zullen waterplantjes hun leefomgeving interessanter maken. Wil je ze echt gelukkig maken, bied ze dan ook uitdaging! Verstop bijvoorbeeld wat lekkers in een schelpje en leg deze op de bodem."
De meeste vissen zijn dagactief, dus zijn ze overdag veel actiever. Als het licht uitgaat, kunnen ze minder goed zien. Als ze niet kunnen zien, kunnen ze niet zo efficiënt voedsel vinden of roofdieren ontwijken. Het is dus logisch dat ze in die periodes rusten zodat hun lichaam geen energie verspilt.
Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Volwassen konijnen en veel andere knaagdieren, gorilla's en honden eten hun eigen poep of die van een ander op. De poep bevat vitaminen die er in de eerste verteringsronde niet uit gehaald konden worden. Varkens werden in het oude China gebruikt voor klaar-terwijl-u-wacht wc's.
Of vissen drinken hangt sterk af van de omgeving waarin ze leven. Zoetwatervissen drinken niet, maar hebben een ingenieuze methode om toch voldoende vocht binnen te krijgen: “osmose”. Zoutwatervissen daarentegen drinken wel.
(de meeste vissen dan) een veelheid van geluiden kunnen produceren om met elkaar te communiceren. Ze kunnen kreunen, grommen, kwaken, donderen, sissen, fluiten, schreeuwen en huilen.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.