Vissen zijn dus wezens met gevoel, en kunnen ook positieve en negatieve emoties ervaren. Wetenschappers ontdekten bijvoorbeeld dat ze pessimistisch of optimistisch kunnen zijn, en dat hun gemoed beïnvloed wordt door de aan- of afwezigheid van hun maatje.
Gelukkig voelen vissen geen pijn op de manier zoals mensen dat doen. Dat zegt een team van internationale neurobiologen, gedragsecologen en viswetenschappers. De onderzoekers concluderen dat vissen niet de neuro-fysiologische capaciteit hebben voor het bewustzijn van pijn.
Je zou het misschien niet denken als je zo'n dier kalmpjes ziet rondzwemmen, maar ook zalmen kunnen depressief worden. Dat blijkt uit onderzoek dat onlangs gepubliceerd is in Royal Society Open Science.
Sommige aanwijzingen en potentiële indicatoren van geluk bij vissen zijn de levendigheid van de kleur, de activiteit van de vis, de normale zwem snelheid, soms socialisatie met andere vissen, de bereidheid om te eten en soms paringsgedrag.
Van vissen wordt vaak gedacht dat ze weinig cognitieve vermogens hebben – ze zouden bijvoorbeeld maar een geheugen van drie seconden hebben. In de jaren '90 is al aangetoond dat dit een fabeltje is: goudvissen kunnen zich dingen herinneren die ze maanden geleden hebben geleerd.
Wetenschappelijke bevindingen als deze suggereren dat vissen inderdaad gedachten hebben . Hun hersenen interacteren met de wereld om hen heen en informeren hun herinneringen en huidige mentale toestand, terwijl ze hen ook helpen plannen te maken voor de toekomst.
Gewervelde dieren, zoals vissen, honden, maar ook mensen, zien dankzij pakweg twee typen lichtgevoelige cellen in hun ogen; kegeltjes en staafjes. Beiden bevatten zogenaamde opsines; lichtgevoelige eiwitten die licht van specifieke golflengten (lees: kleuren) kunnen absorberen.
Gezonde, tevreden vissen vertonen felle, levendige kleuren . Als de kleuren van uw vissen dof zijn, kan dit een teken zijn van stress of ziekte. Bovendien zijn gelukkige vissen actief en zwemmen ze sierlijk rond in de tank. Ze zouden de hele ruimte moeten gebruiken, op en neer zwemmen en hun omgeving met enthousiasme verkennen.
Hoewel vissen misschien geen geluk voelen, althans niet in de menselijke zin, voelen ze zeker stress en verveling. Vissen voelen bijna zeker geen verdriet of verlies, dus stress en verveling zijn de belangrijkste negatieve emoties die vissen beïnvloeden.
Vissen zijn gemakkelijk vergevingsgezind en oprecht liefdevol. Je krijgt niet zomaar ruzie met Vissen, dus als het gebeurd dan zit het ook echt niet goed. En als de emoties hoog oplopen, kan Vissen het moeilijk hebben om te begrijpen waar een ander vandaan komt.
Vissen zijn dus wezens met gevoel, en kunnen ook positieve en negatieve emoties ervaren. Wetenschappers ontdekten bijvoorbeeld dat ze pessimistisch of optimistisch kunnen zijn, en dat hun gemoed beïnvloed wordt door de aan- of afwezigheid van hun maatje.
Vaak kun je zieke vissen herkennen aan verandering van kleur, een doffe huid, vinnen die niet meer functioneren of niet goed meer lijken. Ook de manier van zwemmen kan een aanwijzing zijn dat je een zieke vis in het aquarium hebt.
Want ook vissen kunnen last hebben van stress en pijn. Het vereist alleen een andere manier van kijken: zo gaan vissen bij stress hyperventileren, houden ze hun kieuwdeksels dicht, veranderen ze van kleur, laten vermijdingsgedrag zien of gaan bijvoorbeeld met hun buik over de bodem schuiven.
Haringen begeven het redelijk snel; al na 35 minuten is de vis dood. Kabeljauw doet er ongeveer een uur over. Het op ijs leggen verdooft de vis, zodat deze niet meer beweegt. Ze merken dan nog wel wat er in de omgeving gebeurt.
Het geheugen van een vis
Die blijken veel beter te zijn dan de meeste mensen denken. Je hoort weleens dat vissen een geheugen van 2 seconden hebben, maar niets is minder waar: hun langetermijngeheugen is goed ontwikkeld. Ook kunnen ze nieuwe dingen leren.
Een vis hoeft geen mensachtig brein te hebben om pijn of andere gevoelens te ervaren.” Uit onderzoek blijkt dat vissen zich na een pijnlijke ervaring voor langere tijd behoedzaam gedragen en minder actief zijn.
Uit recent onderzoek blijkt dat vissen over een indrukwekkend scala aan cognitieve vermogens beschikken, waaronder het vermogen om plezier te beleven in de vorm van spel en ander gedrag dat waarschijnlijk gepaard gaat met positief gewaardeerde ervaringen.
Ze lijken namelijk expressieloos (net zoals veel katten). Voor wetenschappers is het echter duidelijk dat vissen niet alleen emoties hebben, maar ook zeker vatbaar zijn voor een depressie. Een van deze wetenschappers is Julian Pittman.
Onderzoekers aan de universiteit van Padova in Italië hebben bewezen dat vissen tot vier kunnen tellen. Vissen zijn dus slimemr dan je denkt! De onderzoekers wilden weten hoe slim vissen nu precies zijn. Daarom deden ze testjes in een groot aquarium met twee deuren.
Sommige vissen zwemmen continu, anderen blijven op één plek. Afwijking van die norm duidt meestal op stress. Veelvoorkomende symptomen van stress zijn: Vis blijft aan de oppervlakte happend naar adem , wat aangeeft dat hij moeite heeft met het krijgen van voldoende zuurstof (de concentratie opgeloste zuurstof is het hoogst aan het wateroppervlak).
Vissen kunnen gezichten herkennen, aldus onderzoek. Voor het eerst is aangetoond dat vissen menselijke gezichten kunnen herkennen. Met verbazende precisie konden schuttersvissen een vertrouwd gezicht uit tientallen andere gezichten halen.
Ja!Dat doen ze , maar het is niet wat je denkt. Vissen leren je snel te associëren met eten. Als ze je zien, komen ze naar de voorkant van de tank en kijken ze, anticiperend op het feit dat je ze gaat voeren.
Over het algemeen is het zicht van vissen echter zeer geavanceerd en niet heel anders – geloof het of niet – dan dat van ons . De meeste vissenogen hebben bekende kenmerken zoals een hoornvlies, lens, iris en netvlies, en ze hebben een breed gezichtsveld dat twee keer zo groot is als dat van een mens (360° vergeleken met 180°).
Naast Schorpioen zijn Vissen ook intense zoeners. Ze vinden het heel leuk om naast het zoetsappige zoenen in de lippen van de ander te bijten.
Vissen slapen niet met hun ogen dicht maar met hun halve hersenhelft die in slaap gaat. Motorieke functies blijven aan staan maar de vis wordt wel wat slomer. Elk schokje of licht kan er voor zorgen dat de vis weer wakker schrikt. De vissen gaan lager en rustiger zwemmen als ze gaan slapen.