Vervolgens zuigt de slak het afgeraspte eten met zijn slokdarm (vergelijkbaar met een stofzuigerslang) de darmen in. Hierin zitten kauwplaatjes, vergelijkbaar met kiezen. De slak 'kauwt' zijn eten dus nog fijner in zijn darmen. Zo kan het eten goed verteerd worden.
Er zijn dus géén slakken in de darmen.
Naaktslakken kunnen ook gegeten worden, maar ze schijnen erg vies te zijn. En je moet slakken zeker nooit rauw eten, er kunnen levensgevaarlijke parasieten in zitten. Uit de oven of de pan, met bijvoorbeeld boter en kruiden (hier een smakelijk recept), zijn ze ook een stuk lekkerder.
Volgens aanbieders van darmspoelingen leiden afvalstoffen bijvoorbeeld tot een aangekoekte massa (slakken) in de darmen. Deze belemmeren de opname van voedingsstoffen en veroorzaken klachten. Onze darmen zijn echter prima in staat om zichzelf schoon te houden.
Van nature heeft de slak een vrij neutrale 'aardse' smaak. Deze smaak is het beste te vergelijken met de smaak van een paddenstoel. Niet met de smaak van een witte, steriel gekweekte champignon, maar de vergelijking met een mooie, langzaam gegroeide bospaddenstoel is zeker op zijn plaats.
Ze bijten niet, maar raspen gaten. Langs de gemaakt gaten krijgen ook schimmels en bacteriën vrije ingang tot de planten. Wat eten slakken het liefst? Slakken hebben een duidelijke voorkeur voor zachte plantendelen.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Een slak kan meer dan 25.000 tanden hebben en de haai heeft er maar 3000. De tong van een slak is bedekt met heel veel kleine tandjes. Net een zaag! Hiermee schraapt hij heel kleine stukjes van de blaadjes af.
Op de kop zijn de twee gesteelde ogen zichtbaar, de steeltjes worden tentakels genoemd. Lang niet alle slakken hebben echter ogen, de soorten die ze wel hebben kunnen alleen lichtverschuivingen waarnemen.
Nee. Sommige slakken hebben wel een huisje, maar ze kunnen niet zoals mensen via het slakkenhuis horen. Ongewervelde dieren (wat slakken zijn) hebben namelijk geen zintuigen om te kunnen horen. Wel kunnen ze bepaalde trillingen in de bodem waarnemen, zoals van regen of van naderende voetstappen.
Anus op de kop
Het voordeel daarvan is dat de buik van de slak, met alle ingewanden en de geslachtsorganen, teruggetrokken kan worden in de schelp. Als een slak poept komen de uitwerpselen eigenlijk op zijn kop.
Slakkenvlees is zeer gezond en voedzaam te noemen, het bevat vele essentiële aminozuren en is licht verteerbaar. Ook is het rijk aan mineralen zoals magnesium, koper en jodium.
Er zijn veel verschillende manieren voor een darmreiniging. Denk aan een klysma, een hoge darmreiniging, colonhydrotherapie en laxeermiddelen. Vaak worden deze darmspoelingen gedaan om van bepaalde problemen met de stoelgang af te komen. Denk hierbij aan obstipatie, onrustige darmen of buikkrampen.
Zoals je op de afbeelding hierboven kunt zien heeft de slak een mondholte. Hierin zit zijn radula: een soort rasptong, met kleine tandachtige structuren en een groot aantal randplaatjes. Bijna iedere groep slakken heeft weer een andere rasptong. Zo komt het dat slakken nagenoeg alle soorten voedsel kunnen eten.
Ons lichaam 'ontslakt' zichzelf namelijk prima. Het verwijdert afvalstoffen via onder andere de urine, ontlasting, ademhaling, haren, huid of transpiratievocht. Hier heb je geen speciale producten voor nodig. Onze lever en nieren kunnen over het algemeen deze ontgifting prima uitvoeren.
500 eitjes
Naaktslakken leven 9 tot 12 maanden. Eén slakje kan tot 500 eitjes leggen. Bij vochtig zomerweer en in afwezigheid van natuurlijke vijanden kan dat tot spectaculaire aangroei leiden.
Grazen Voor sommige soorten slakken is het zeker dat ze hoog boven de grond op planten, bomen of oude muren rondkruipen omdat ze daar algen, schimmels (epifyten) of andere organismen van bladeren, schors of stenen grazen.
Slakken kunnen in principe zichzelf bevruchten, ze bezitten zowel vrouwelijke als mannelijke geslachtsorganen. Als een slak de kans krijgt, doet hij het met een ander.
Niet alleen zoogdieren zoals wij, maar ook vogels, vissen en mogelijk kreeften. Wie niet kan praten, voelt geen pijn, was lange tijd het adagium in de wetenschappelijke wereld. Tot de jaren 1980 opereerden artsen baby's die nog niet konden praten zonder verdoving.
Eerder onderzoek van Elwood had al aangetoond dat garnalen en heremietkreeften op pijnprikkels reageren. Dit experiment was zo ontworpen dat het verschil tussen pijn en reflex duidelijk was. Het fenomeen dat een pijnervaring leidt tot een reflex heet nociceptie.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Huisjesslakken zijn iets “aangenamer” te vangen dan naaktslakken… Je kan ze doodtrappen of je kan ze ook “verdrinken” in heet water. Giet het op tijd weg want het begint al snel te stinken. Een plank op de grond leggen in de (moes)tuin zorgt er voor dat ze hieronder kruipen om overdag te schuilen.
Zout: een afrader
Het is bovendien verboden, omdat het geen toelating heeft als middel om slakken te doden. Als zout in de bodem komt, is het ook schadelijk voor planten en zorgt het voor verzilting van het water.
Sterk ruikende planten zijn ouderwetse planten als salie, tijm, Oost-Indische kers, goudsbloem, geranium, lavendel, vingerhoedskruid, viooltjes, varens en klimop. Slakken hebben hier een hekel aan. Daarbij is het verstandig om de planten vroeg in de ochtend water te geven.