Een likdoorn, wordt in de volksmond ook wel eeltpit of eksteroog genoemd. Waar een eeltpit een andere benaming is voor een likdoorn, is een eksteroog iets anders. Het betreft twee verschillende vormen van eelt: · Bij een likdoorn groeit er een spitse punt van eelt naar binnen.
Er zijn eigenlijk geen verschillen tussen een likdoorn en een eeltpit, beide benamingen worden door elkaar gebruikt. Er is ook geen verschil tussen een likdoorn, eeltpit, clavus of eksteroog. Het draait hier allemaal om eelt dat door druk van buitenaf de voet ingroeit.
Het zijn pijnlijke plekken, meestal niet meer dan enkele millimeters groot. Ze zitten vooral bovenop de tenen. Soms zitten ze ook tussen de tenen en onder de voetzool. De likdoorn zit vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, juist op deze plekken is de likdoorn natuurlijk erg pijnlijk.
De schoen drukt de eeltknobbel in de huid. Dit kan pijn doen, vooral bij lopen. Een ander woord voor likdoorn is eksteroog. Bij kinderen zijn plekken die op likdoorns lijken meestal geen likdoorns, maar wratten.
Wat is een likdoorn of eksteroog? Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een pijnlijke naar binnen groeiende eeltplek. Een eksteroog komt vaak voor op de voeten en tenen, maar soms ook tussen de tenen. Wanneer je een likdoorn hebt, kan lopen pijn doen.
Je kunt de likdoorn verweken (zacht maken) met warme voetbaden, eventueel met soda. Na het voetbad haal je voorzichtig de bovenste laag eelt eraf met een scherp mesje. Het dieper wegsnijden van het eelt kun je het beste aan een arts overlaten. Gebruik pleisters, zalf of tinctuur.
Een pedicure of medisch pedicure kan vakkundig de likdoorn verwijderen door deze handmatig en machinaal te behandelen. het wegsnijden en -frezen van de eeltpit. Deze zal dan direct verdwijnen en daarmee ook de pijn. De pedicure of medisch pedicure zal uw voeten onderzoeken om te kijken waardoor de likdoorn is ontstaan.
Een likdoorn is een hard, hinderlijk en pijnlijk puntje op de voet. Deze is meestal ringvorming met een klein, diep centrum. Het voelt aan als een scherp steentje in uw schoen.
Last van je likdoorn en je wil deze zelf verhelpen? Ga dan niet aan de slag met likdoornpleisters met salicylzuur of te wel: mierenzuur! Dit etst de huid en kan voor nare wonden zorgen bij ondoordacht gebruik! Zoals de foto al aangeeft ontstaat er een weke plek in de huid.
U moet naar de huisarts als: U erge pijn heeft. De huisarts kan u een middel voorschrijven tegen de likdoorn(s) of de likdoorn(s) wegsnijden.
Om een likdoorn of eeltknobbel te verwijderen, kunt u deze insmeren met een zalf met salicylzuur of beplakken met een speciale likdoornpleister met salicylzuur. Salicylzuur maakt eeltknobbels en likdoorns zachter, zodat u ze na een aantal dagen kunt afkrabben of voorzichtig kunt afschuren met een eeltvijl.
Meestal merk je door pijnverschijnselen dat je een likdoorn hebt. De druk die uitgeoefend wordt op die plek zorgt ervoor dat een eksteroog ontstaat, maar ook dat het dus pijn kan gaan doen. Omdat het eelt naar binnen gegroeid is, kan het tegen het bot aan drukken en dat is vanzelfsprekend meestal niet fijn.
De Latijnse benaming voor likdoorn is clavus. Verschillende namen dus voor iets wat eigenlijk niks meer is dan een opeenstapeling van eelt. Dat eelt drukt in je huid en zorgt zo voor een hele akelige pijn.
De plaatselijke verdoving begint al na enkele seconden te werken en duurt 2 tot 3 uur. Het wondje wordt niet gehecht. Alles bij elkaar duurt de behandeling ongeveer 20 minuten. Het kan zijn dat u enige napijn heeft.
Breng de likdoornpleister aan waarbij de likdoorn in het midden van de schuimrubberen ring valt. Vervang de pleister na 2 dagen. Na 4 dagen kan de, nu zachte, likdoorn worden verwijderd in een warm bad met zout of zeep. Herhaal indien nodig.
Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit. Een likdoorn is gevoelig voor druk op de plek. Wat te doen bij een likdoorn? Likdoorns kunnen behandeld worden door de hoornlaag los te weken met salicylzuur.
De oorzaak van likdoorns
Hoge hakken kunnen bijvoorbeeld de tenen beknellen. Abnormale looppatronen, te lang staan, of herhaaldelijke activiteiten waarbij je je voeten gebruikt (zoals sporten), kunnen ook een oorzaak zijn door de druk die op de voet wordt uitgeoefend. Likdoorns komen vaker voor bij oudere mensen.
Hoe voorkom je likdoorns? Voorkomen is altijd beter dan genezen. Zorg daarom dat je geen verkeerde schoenen draagt: te nauw, te hoog of te spits. Door de juiste inlegzooltjes in je schoenen te leggen, worden je voeten altijd in de juiste stand gedwongen en worden overmatige drukpunten vermeden.
Daarnaast kennen we nog de 'vasculaire' likdoorn bij deze likdoorn zijn er bloedvaatjes meegegroeid en bloeden snel bij het verwijderen ervan, de 'neuro-vasculaire' likdoorn deze likdoorn zit verweven met zenuwen en is het pijnlijkst van alle en de 'zaad' likdoorn doet geen pijn en lijkt op een klein graankorreltje, ...
Wanneer u te lang wacht met het in normale proporties terugbrengen van het eelt, kunnen er verhoogde drukpunten ontstaan. Hierdoor voelt het lichaam zich genoodzaakt om extra eelt aan te maken om deze plek te beschermen, tot er een pijnlijke likdoorn ontstaat.
Een eeltpit of likdoorn kun je behandelen door de bovenste huidlaag los te weken met salicylzuur. Het plakken van een gelpleister, voor lange tijd, veroorzaakt dat de likdoorn verweekt en verdwijnt. De weke likdoorn kan door mij worden weggesneden om de pijn weg te nemen.
Pedicure mesjes nr. 15 zijn ideaal voor het verwijderen van eeltpitten, eksterogen en likdoorns. Hierbij is het dus belangrijk dat je steriel materiaal gebruikt. Na het wegsnijden van overtollige eelt met de pedicure mesjes is het steeds aangeraden om de voeten te vijlen met een (houten)voetrasp.
Het is mogelijk om zelf uw likdoorn te behandelen. Dit kunt u doen met zinkzalf of likdoornpleisters. U kunt ook een warm bad met soda nemen. Na dit bad is het makkelijk om de likdoorn of het eelt te verwijderen, bijvoorbeeld met een puimsteen.