De arbeidsarts maakt meestal deel uit van een externe dienst voor preventie en bescherming op het werk. Vanwege het beroepsgeheim liggen de wijze en de inhoud van de communicatie met de werknemer, de werkgever, de huisarts, de adviserende arts en controlearts vast.
Behalve je eigen arts, mag alleen de bedrijfsarts je medische gegevens met jouw akkoord inzien. Die heeft ook een beroepsgeheim. Dit houdt in dat de bedrijfsarts jouw gegevens, maar ook wat er is besproken tijdens afspraken, niet mag delen.
Dit mag de bedrijfsarts wel delen: welke werkzaamheden je nog wel/niet kunt uitvoeren. welke invloed dit heeft op het type werk dat je doet. de verwachte duur van het verzuim.
Enkele voorbeelden van taken van de arbeidsarts: Gezondheidstoezicht: medische onderzoeken die uitwijzen of je werknemer medisch gezien geschikt is om zijn taken uit te voeren. Arbeidsongevallen en beroepsziekten helpen voorkomen. Werkproblemen zoals stress en burn-out helpen voorkomen.
De arbeidsgeneesheer is, net zoals iedere andere arts, gebonden door het beroepsgeheim. Uw werkgever heeft bijgevolg geen inzage in uw medisch dossier. De communicatie tussen de arbeidsgeneesheer en de werkgever verloopt via het formulier voor gezondheidsbeoordeling, behalve bij een anonieme raadpleging.
Arbodienst/bedrijfsarts aan werkgever
De arbodienst of bedrijfsarts mag alleen noodzakelijke gegevens aan uw werkgever doorgeven. Bijvoorbeeld gegevens die uw werkgever nodig heeft om te beoordelen of hij uw loon moet doorbetalen. Of gegevens die nodig zijn voor uw verzuimbegeleiding en re-integratie.
Uw zorgverlener mag uw medisch dossier inzien en gegevens uit uw medisch dossier bij een ander opvragen. Ook mag hij die gegevens met uw toestemming delen. Soms is hij verplicht uw gegevens te delen en is uw toestemming niet nodig.
Medische overmacht is de vaststelling dat omwille van medische redenen de arbeidsovereenkomst niet langer kan worden uitgevoerd. Je werkgever kan je ontslaan als de arbeidsarts beslist: dat je definitief ongeschikt bent om het overeengekomen werk uit te voeren. er geen mogelijkheid is tot re-integratie.
Wanneer verplicht bedrijfsarts tot werken? Dat de bedrijfsarts verplicht tot werken komt nooit voor. Deze persoon heeft namelijk een adviserende rol. Hij of zij zal aan u als werkgever daarom aangeven of de werknemer wel of niet in staat is om te werken volgens de beoordeling.
De werkgever mag wel vragen naar noodzakelijke informatie rondom je ziekte. Bijvoorbeeld hoe lang je denkt dat je thuisblijft, of je enigszins in staat bent om thuis wat te werken, of er afspraken verzet moeten worden en hoe je te bereiken bent. Het is niet toegestaan om te vragen naar de aard en oorzaak van de ziekte.
Een bedrijfsarts mag en kan een diagnose stellen alsook de werknemer doorverwijzen naar een specialist, zonder hiervoor de huisarts te raadplegen. Meestal adviseert de bedrijfsarts de medewerker wel om zelf de huisarts te informeren. Of neemt de bedrijfsarts contact op met de huisarts.
Bedrijfsarts stelt een probleem vast en zoekt naar de mogelijkheden om de werknemer te helpen om op een gezonde manier terug in het werk te komen. De bedrijfsarts neemt tijdens zijn gesprek niet uitsluitend medische zaken in het overweging, maar kijkt naar alle factoren die op dat moment van belang zijn.
Veel bedrijven hebben in hun contract opgenomen wat geoorloofd is qua ziekteverzuim. Bedrijfsarts Jerry Mahadewsing zegt dat de regels verschillen per organisatie. "De meeste organisaties vinden drie keer verzuim per jaar geoorloofd." Als dat hoger is, volgt vaak een gesprek.
Een oproep voor een afspraak bij de bedrijfsarts is voor de meeste mensen al genoeg om dagenlang in de stress te zitten over wat er nu weer gaat gebeuren. Het gesprek bij de bedrijfsarts is een dialoog en dat betekent dat jij ook vragen mag stellen. Bijvoorbeeld over welke informatie er naar je werkgever gaat.
Werknemers die omwille van hun job mogelijk een gezondheidsrisico lopen, krijgen (meer)jaarlijks een uitnodiging voor een verplicht medisch onderzoek. De arbeidsarts en/of de bedrijfsverpleegkundige onderzoeken je werknemers aan de hand van enkele risicogebonden tests, vragenlijsten en een gesprek.
Als patiënt kunt u om allerlei redenen een onderzoek, behandeling of andere medische tussenkomst weigeren. Dat kan bijvoorbeeld uit geloofsovertuiging of om persoonlijke redenen. De arts respecteert uw keuze en probeert alternatieven voor te stellen.
Je werkgever mag een werknemer in arbeidsongeschiktheid op eender welk moment ontslaan. Hij moet echter kun- nen aantonen dat het ontslag niet aan de arbeidsongeschiktheid gelinkt is. Indien je werkgever beslist dat de opzegtermijn moet gepresteerd worden, dan gaat die in op de dag dat het werk wordt hervat.
Het medisch ontslag is een recht. Dit wil zeggen dat je werkgever het niet kan weigeren. Er is wel een procedure medisch ontslag die je dient te volgen.
De Geneeskundige raad voor invaliditeit (GRI) is een orgaan van onze Dienst voor uitkeringen en bestaat uit een Hoge commissie en haar Afdelingen. Haar leden zijn artsen en zij nemen beslissingen in individuele dossiers over arbeidsongeschiktheid.
Om toegang tot deze informatie te verkrijgen wordt de werknemer gevraagd een machtiging te verstrekken aan de bedrijfsarts. Werknemers zijn formeel niet verplicht een machtiging te verstrekken. De praktijk laat echter zien dat een weigering tot het afgeven van een machtiging verstrekkende gevolgen kan hebben.
De huisartsen zijn verplicht een korte gezondheidsfiche (Sumehr genaamd) over u over te maken met de ernstige ziekten, allergie, inentingen, medicatielijst op Cozo. Dat is alles wat u en zij van ons dossier over u kan vinden via beveiligde internetverbindingen.
Een geneeskundige verklaring mag alleen worden afgegeven door een onafhankelijke arts. Deze arts kan een onafhankelijke beoordeling maken van de situatie. In veel gevallen is het verstandig de patiënt te verwijzen naar een arts die de criteria kent voor het toewijzen van de desbetreffende voorziening.