Wat is het effect van epidurale pijnstilling? In principe is het mogelijk dat je helemaal geen pijn hebt tijdens de ontsluitingsfase of tijdens het persen. Soms worden je benen slap of krijg je een tintelend doof gevoel in je buikhuid en/of benen. Deze effecten verdwijnen als met de medicijnen wordt gestopt.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Met de epidurale verdoving zorgen we ervoor dat je de weeën nog voelt maar geen pijn meer hebt. Het is mogelijk dat je helemaal geen pijn meer hebt tijdens de ontsluitingsfase of tijdens het persen. Soms kunnen je benen slap worden of krijg je een tintelend gevoel in je buikhuid of benen.
Via een epidurale verdoving worden de pijnprikkels van de baarmoeder en de bekkenbodem geblokkeerd. Dat verzacht de pijn van de weeën. Tijdens een epidurale verdoving blijft u gewoon wakker en maakt u de bevalling dus bewust mee.
De meeste vrouwen ervaren pijn in de onderbuik, onderrug en in de bovenbenen. Tijdens het persen kan ook je vagina pijn doen.
Veel vrouwen vinden het een opluchting als ze mogen persen.
Eindelijk kun je iets met de pijn en kun je actief deelnemen aan het proces. De uitdrijving duurt bij een eerste kind gemiddeld 1 tot 1 ½ uur. Bij een tweede of volgend kind is de uitdrijving vaak aanmerkelijk korter, ongeveer een ½ uur.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn zit vooral onder in de buik en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.
Er zijn 122.550 vrouwen onder verantwoordelijkheid van de 2e lijn bevallen. Van deze vrouwen hebben er 31.788 (20,0%) vrouwen epidurale analgesie gekregen tijdens de ontsluiting. Dit is een lichte stijging ten opzichte van 2013 toen 18,5% van de vrouwen deze vorm van pijnstilling heeft gekregen.
Ongeveer de helft (53 procent) van de vrouwen die hun bevalling als (heel) zwaar hebben ervaren, hebben gebruik gemaakt van een vorm van pijnbestrijding. Bij vrouwen die de bevalling niet of niet zo zwaar vonden, is dat ongeveer een kwart (24 procent).
1) Sommige vrouwen kiezen ervoor om zonder epidurale te bevallen. Waarom doen ze dat? Sommige vrouwen zijn bang voor de verdoving zelf. Anderen hebben al een eerste bevalling achter de rug waarin alles draaide rond de medische kant van het verhaal en ze willen een andere, meer natuurlijke bevalling ervaren.
Over het algemeen werkt deze verdoving na 10 minuten, maar men moet tussen 20 en 30 minuten wachten voor de pijnlijke gewaarwordingen echt worden getemperd. Er zijn twee technieken mogelijk bij een bevalling met een epidurale verdoving: De injectie van een eenmalige dosis anestheticum dat langer werkt.
Je voelt je baby zakken en de drang om te persen komt van nature, als een behoefte. Je zult een druk op je perineum voelen en een sterke drang om te persen om je opgelucht te voelen. Je wordt duidelijk door iets gehinderd. Dat 'iets' is het hoofdje van de baby!
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Een wee is een samentrekking van de baarmoederspier. Je kunt zo'n wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
Van vrouwen die al eerder bevallen waren kreeg 14% een keizersnede, en in andere landen was dit tussen de 12 en 50%. Van vrouwen die bevielen van hun eerste kind werd 33% ingeleid in Nederland en 14% tot 36% in andere landen.
De eerste echte weeën
De eerste weeën zijn normaal gesproken vrij kort en onregelmatig. Ze duren ongeveer een halve minuut en de pijn valt nog mee. Er zit tussen de 5 en 10 minuten tussen de samentrekkingen. In de loop van de bevalling worden ze steeds frequenter, krachtiger en langer van duur.
Meestal raadt men aan om een epidurale verdoving te zetten vóór de opening van de baarmoederhals 6 à 7 cm bedraagt. Daarna begint de eigenlijke bevalling en zal de epidurale verdoving waarschijnlijk pas werkzaam zijn als de bevalling er alweer op zit.
Persdrang voelt net zo aan als een hevige aandrang om te poepen. Het is nauwelijks tegen te houden. Dit komt doordat het hoofdje van de baby steeds dieper komt. Het hoofdje drukt tijdens een wee op de anus.
Toename aantal ruggenprikken. Tijdens de bijna 840.000 bevallingen die tussen 2015 en 2020 plaatsvonden in Nederland, koos 20,1 procent van de vrouwen voor een ruggenprik. Dit is een stijging ten opzichte van 2010, toen dit op ongeveer 16 procent lag.
Poepen tijdens de bevalling is misschien iets waar je liever niet over praat, maar toch overkomt het 9 van de 10 vrouwen! Eigenlijk is het dus een heel normaal verschijnsel, en het is niet gek als het jou ook gebeurt.
Dit oprekken en verweken van de baarmoedermond wordt ook wel ontsluiten genoemd. De baarmoedermond moet hierbij 10 centimeter oprekken in doorsnede voordat je baby geboren kan worden. Daarna heb je volledige ontsluiten en mag je gaan persen, waarna je baby geboren kan worden.
Fase 4, persweeën, de uitdrijving
Dit is een normaal proces en zorgt ervoor dat het weefsel langzaam oprekt. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg.