De baby kan voor of tijdens de bevalling in het vruchtwater poepen. Hoe verder je zwangerschap, hoe groter de kans dat de baby in het vruchtwater poept. Bij 42 weken (2 weken voorbij de uitgerekende datum) heeft 25% van de baby's in het vruchtwater gepoept. Het overgrote deel van de baby's heeft hier geen last van.
Normaal gesproken is vruchtwater helder (soms lichtroze) als water. Er kunnen wat witte vlokken inzitten. Een enkele keer zie je echter dat je vruchtwater groenig of bruinig van kleur is. De baby heeft in het vruchtwater gepoept, we noemen dit meconiumhoudend vruchtwater.
De baby is actief gedurende de gehele zwangerschap en oefent alvast voor het leven buiten de baarmoeder. Je merkt verschil in de bewegingen. De baby maakt heftige en minder heftige bewegingen: er zijn grote draaiingen maar ook wat kleinere trapjes of zelfs de hik kan gevoeld worden.
Het bestaat voor het grootste deel uit water en voor een klein deel uit zouten en cellen van je baby. Als je ongeveer 4 maanden zwanger bent, begint je baby met het slikken van vruchtwater. Daarna plast hij het weer uit. Je kindje is dus omringd met zijn eigen urine.
Vanaf twaalf weken zwangerschap kan de kleine in de buik al proeven door de smaakpapillen op zijn tong. Door kleine beetjes vruchtwater die de baby binnenkrijgt, proeft hij de smaken van de voedingsmiddelen die zijn moeder heeft gegeten. Hoe gevarieerder de moeder eet, hoe meer smaken de baby leert kennen.
Je baby voelt het als jij ontspannen bent. Hij voelt zich dan ook beter. Als je moe bent of verdrietig, reageert je kind daar ook op. Zo leert je baby om te gaan met gevoelens.
Een ongeboren baby reageert sterker met naar de hand toe bewegen wanneer de moeder haar buik aait dan wanneer anderen dat doen. Dit kan verklaren waarom een moeder haar kind voelt bewegen als ze over haar buik aait, terwijl het bewegen stopt als bijvoorbeeld de partner van moeder de buik aanraakt.
De kans op poepen tijdens de bevalling kan je enigszins verkleinen door de volgende dingen te doen voor de bevalling: Zorgen voor een goede stoelgang gedurende de zwangerschap. Dit doe je door vooral in de laatste weken voor de bevalling extra veel water drinkt. Dit voorkomt obstipatie en houdt je ontlasting zacht.
Als de baby nog in de buik zit zijn de longen van de baby gevuld met vruchtwater. Doordat de moeder perst komt er druk op de borstholte van de baby te staan, waardoor een deel van dat vruchtwater uit de longen wordt geperst.
Baby's kunnen gapen vanaf 11 weken. Hij doet het dan ook 2 keer zo vaak als een volwassene. Hij rekt zich uit net zoals wij. Zijn geeuw is een soort opstartoefening voor activiteit.
In de beginfase kan je baby gewoon nog lekker doorslapen. Als je bevalling begint met het breken van de vliezen, dan dringen er ineens allerlei geluiden van buitenaf tot je kindje door. Als de weeën elkaar sneller gaan opvolgen, krijgt de baby minder vrijheid en wordt hij wakker.
Je baby ontwikkelt vanaf 28 weken een patroon waarin hij slaapt en wakker is. Slapen duurt meestal 20 tot 40 minuten. Soms zelfs wel een uur, maar vaak niet langer dan anderhalf uur. Tijdens het slapen beweegt je baby niet of nauwelijks.
De baby is dan nog klein genoeg om alle kanten op te bewegen en te schommelen in de baarmoeder. Dit doe je door door twee warme handen om je buik te leggen en de buik zachtjes heen en weer te wiegen. Dit doe je zachtjes en ontspannen, waardoor de baby rustig zal worden en jij zelf ook.
Een richtlijn is dat je per dag minimaal 10 tot 15 bewegingen moet voelen. Je telt dan iedere verschuiving, schop of draai. Deze 10 tot 15 bewegingen zijn verdeeld over minimaal 2 tot 3 "bewegingsmomenten" per dag. Twijfel je over de hoeveelheid beweging van je baby, neem dan even rustig de tijd.
Bij 5 op de 100 baby's treden ernstige ademhalingsproblemen op na de geboorte wanneer de baby in het vruchtwater heeft gepoept. De poep is dan in de longen van de baby terechtgekomen, waardoor hij of zij minder goed ademhalen. Dit heet het meconium aspiratie syndroom (MAS).
Als er geen grote golven komen twijfel je soms ook of het vruchtwater is of toch urine. Het duidelijkste verschil hiertussen is de geur. Je herkent vruchtwater, omdat het zoetig ruikt. En je kunt het niet stoppen, zoals je dat meestal bij plassen wel kan.
Je hoeft je dus geen zorgen te maken dat je je baby zult pletten door op je buik te liggen: hij is veilig beschermd door het vruchtwater, en het wordt je op een gegeven moment zo onmogelijk gemaakt door je grote buik dat je vanzelf weer op je zij rolt.
Meconium tijdens de zwangerschap
De afvalstoffen van het gedronken vruchtwater, met daarin dode cellen, lanugo en darmsappen hopen zich allemaal op in het spijsverteringskanaal van je baby. Dit resulteert dus in meconium poep, wat je baby ook al loost in de buik tijdens de zwangerschap.
De eicel en de zaadcel kunnen bij elkaar komen als een man en een vrouw met elkaar vrijen. Als twee mensen van elkaar houden en graag een kindje willen, gaan ze met elkaar vrijen.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Tijdens het persen gebruik je dezelfde spieren als tijdens het poepen. Gedurende het persen zet je zoveel mogelijk druk op deze spieren. De kans is daarom aanwezig dat je – naast je baby – ook een beetje ontlasting naar buiten perst. Voor jou is het misschien vervelend, maar voor de verloskundige is het een goed teken.
Vanaf ongeveer 23 weken kan je baby gaan reageren als je je hand zachtjes op de buik legt, de kans is groot dat hij naar je hand toekomt en er tegen schopt. Als hij niet reageert kan het zijn dat hij slaapt, probeer het dan later nog eens. Ook leuk is om je baby in de buik te wiegen.
Vaak gaat een overproductie gepaard met een sterke melkstroom. De baby kan veel lucht binnenkrijgen, zich verslikken en kokhalzen tijdens de voeding. Ook kan er sprake zijn van een onbalans in de lactose-vetverhouding, waardoor de baby meer last kan krijgen van krampen en waterig groene ontlasting heeft.
Vanaf het begin van de zwangerschap is een baby actief. Sommige bewegingen kunt u goed voelen, maar van andere bewegingen merkt u niets. Hoeveel een baby beweegt en met hoeveel kracht dit gebeurt, is voor iedere baby anders. In z'n algemeenheid is dus niet te zeggen wat normaal is.