Het beste kun je de heermoes met een gasbrander of kokend water wegbranden. Ook kun je strooizout strooien tussen de voegen van de tegels. Je kunt heermoes ook bestrijden met chemische bestrijdingsmiddelen.
Heermoes voorkomen door mineralen in de grond aanvullen
Een goed middel om de bodem te verbeteren en heermoes te voorkomen is lavameel: fijngemalen vulkanisch gesteente met silicium. Naast silicium bevat het nog 83 andere mineralen die samen de vruchtbaarheid en gezondheid van je bodem verbeteren.
Heermoes kan niet goed tegen een dichte schaduw waardoor een dikke beplanting de groei kan afremmen. Door de grond af te dekken met compost of zwart landbouwplastic zal de groei stoppen. Het is een langdurig proces omdat na twee tot drie jaar de wortelstokken verdwenen zijn uit de eerste 60 centimeter aarde.
Heermoes blijft die mineralen omhooghalen totdat de grond er genoeg van in de bovenlaag heeft. Op dat moment houdt de Heermoes er vanzelf mee op en stopt de groei. Het kan natuurlijk wel een flink aantal jaren duren. Je kunt dat proces versnellen door zelf mineralen aan de grond toe te voegen.
Heermoes bestrijden met gif
U kunt wel gebruik maken van MCPA. Dit is een synthetische herbicide die de aanwas van nieuwe heermoes stopt. U kunt MCPA het beste gebruiken in juni en juli omdat de planten dan nog niet veel voedingsstoffen hebben opgebouwd.
Heermoes of paardestaart heeft namelijk een grote hekel aan zout. Je kunt gemakkelijk zout strooien over de tegels waar heermoes tussenkomt, of gewoon de planten zelf bestrooien met zout. De heermoes zal niet in één keer weg zijn, maar met een beetje doorzettingsvermogen blijft het op een gegeven moment weg.
Heermoes wijst namelijk op een verarmde bodem, of grond die te weinig mineralen bevat. Om die reden heeft heermoes ook zulke lange wortels, omdat de plant op deze manier toch nog mineralen van diep onder de grond kan opnemen. Heb je de heermoes eruit getrokken, dan kun je ze gerust een poosje in de tuin laten liggen.
Heermoesgier – gegist aftreksel van heermoes (paardenstaart; Equisetum arvense). Giet 10 liter water bij 1 kilo heermoes, voeg 500 gram suiker toe en laat dat vijftien tot twintig dagen staan. Elke dag even roeren. Na een paar dagen begint de gisting.
Heermoes zelf is giftig voor enkele andere planten. Bepaalde grassen kunnen niet ontkiemen in de nabijheid van deze plant. Zo zorgt het onkruid zelf voor ruimte om zich heen. Heermoes kan giftig zijn voor mensen, maar zeker ook voor paarden.
Als je kattestaarten wil bestrijden kan je dit doen door gazonet te gebruiken samen met een uitvloeier of gewoon een beetje dreft in doen. Nog een beter middel is staranne forte maar dat kan je als hobby man niet in de handel verkrijgen. Hobbyisten kunnen alleen nog producten kopen dat iets beter is dan water.
Boeren houden niet van heermoes in de wei. Uit onderzoek is gebleken dat zowel runderen als paarden ervan eten. Wanneer het wordt verwerkt in hooi, kan consumptie van heermoes leiden tot vernietiging van vitamine B1, met verlamming van de achterpoten tot gevolg.
Eén van de meest efficiënte middeltjes om niet alleen onkruid te bestrijden, maar ook tegen te gaan is zout. Strooi ze met de nodige regelmaat in de voegen van je tegels en je zal merken dat onkruid geen schijn van kans meer heeft. Het volstaat om zo'n 20 gram zout per vierkante meter te strooien.
Voor Lavameel wordt ongeveer 400 gram per m2 per jaar aanbevolen. 1 ding scheelt je kan niet snel teveel Lavameel geven. Lavameel heeft een langzame afgifte en forceert zich niet aan de plant, maar maak geen vulkaan van je tuin ;) Lavameel zorgt ook dat de ph omhoog gaat en ook dit werkt positief tegen de Heermoes.
Door de bloedzuiverende werking heeft het een positieve invloed bij ontstekingen en huidproblemen en helpt het bij in- en uitwendige wondgenezing doordat het bloed stelpt. Daarnaast werkt het urine afdrijvend. Goed bij ziekten als reuma en nierstenen.
Vermeerdert zich door sporen. De plant is rijk aan Kalium, Calcium, Kiezelzuur (Silicium), Selenium en andere mineralen.
Heermoes heeft een bloedzuiverende werking die het lichaam ondersteunt bij ontstekingen en huidproblemen en bij de wondgenezing. Daarnaast werkt het ook vochtafdrijvend en ondersteunt de nieren. Heermoes houdt de bloedvaten soepel en kan daarom ook worden ingezet ter preventie van hart- en vaatziekten.
Heermoes heeft een lange, diepe en snel woekerende wortelstok, waaruit continu stengels loodrecht omhoog groeien. Op deze zwarte wortelstokken zitten knolvormige verdikkingen, die wanneer ze zich afscheiden weer nieuwe planten vormen. De plant heeft een zeer sterk regeneratievermogen.
Dat was de korte versie, nu iets uitgebreider. Planten die in aanmerking komen om als gier te worden verwerkt zijn onder andere brandnetels, smeerwortel, heermoes (kattenstaarten in de volksmond), duizendblad, zuring en zelfs Tagetes of afrikaantjes worden gebruikt.
Heermoes, ook wel paardenstaart genoemd, kan voor veel overlast zorgen in de tuin. Naam: Heermoes (ook wel Akkerpest, Paardenstaart, Akkerpaardenstaart of Kattenstaart genoemd). Latijnse naam: Equisetum arvense.
De plant verspreidt zich via sporen die uitgroeien tot een prothallium of voorkiem, waarna de bevruchting kan plaatsvinden. Alleen op open grond lukte deze vorm van voortplanting. De soort maakt ook veel wortelstokken die diep de grond in gaan en horizontale vertakkingen vormen. De soort komt in allerlei milieus voor.
Geef onkruid geen kans met anti worteldoek van Vos Kunststoffen! Wil je een stuk van je tuin bestraten maar wemelt het van het onkruid, dan is worteldoek een uitkomst. Dit zijn grote matten van geweven kunststof vezels waar planten niet doorheen kunnen groeien.
Onkruid houdt niet van een zoute omgeving, daarom kun je dus strooizout gebruiken om de groei van onkruid tegen te gaan. Je kunt het zout over de tegels strooien, maar je kunt ook een wateroplossing van 1 kilo zout met 10 liter water maken.
Het is een krachtige plant die voor veel doeleinden gebruikt kan worden. Heermoes wordt ook wel (akker)paardenstaart, rattenstaart of kattenstaart genoemd. De jonge heermoesscheuten lijken op asperges en kunnen ook op die manier gegeten worden.
Onkruidverdelgers met glyfosaat, zoals Roundup, mogen al sinds vorig jaar niet meer verkocht worden. Toch vind je de groene bussen nog steeds in de winkelrekken. Al is er wel een belangrijk detail veranderd: het glyfosaat is vervangen door een andere stof: pelargonzuur.